(الهی نان بخوری و بترکی) !
چهل و چند سال پیش ؛ زمانی که من در رادیو رشت کار میکردم ؛
یک زن و شوهر تهرانی به رشت منتقل شده بودند و در بخش اداری رادیو کار میکردند .
آن بیچاره ها ساعت دو بعد از ظهر که اداره تعطیل میشد وقتی میخواستند بروند خانه ؛ میرفتند از نانوایی یواشکی دو سه تا نان می خریدند و آنرا توی چند تا روزنامه می پیچیدند و می بردند خانه !
چون در آن سالها اگر کسی در گیلان ناهارش نان بود، میگفتند عجب آدم فقیری است !
از یادداشتهای "حسن رجب نژاد"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر