هویدا "نخست وزیر وقت"، یک مشت سکه طلای "پهلوی" از جیب خود در آورد و در داخل بتون پایه "سد" ریخت.
اکثر خبرنگاران و بسیاری ازحضار آه از نهادشان بر آمد که چرا هویدا سکه های طلای "گران قیمت"! را زیر خروار ها بتن دفن کرده است.
(در آن وقت هر سکه طلای یک پهلوی معادل هفتاد تومان و شاید اندکی بیشتر بود)
همه از این عمل عجیب حیرت کرده بودند که هویدا خطاب به محمد رضا شاه و ملکه فرح که در مراسم حضور داشتند گفت:
این سکه های طلا منقوش به تمثال مبارک ملوکانه را بدین جهت در اعماق بتون پایه های سد می ریزم که هزاران سال بعد باستان شناسان آینده آنها را کشف کنند و آگاه شوند که در عرصه شکوهمند کدام پادشاه خردمند این سازندگی های عظیم صورت گرفته است!
شاه از این کار بسیار خوشش آمد و لبخند رضایتمندانه ای برلبانش نقش بست.
از آن تاریخ به بعد هر کجا قرار بود بنایی احداث شود، مقداری سکه طلا داخل پایه بتون های آن می ریختند!
اقتباس از مطلب نقل شده در اطلاعات هفتگی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر