آتشین تبدیل می شود. این یک خورشیدگرفتگی حلقوی است و در حدود 18 سال گذشته،
نخستین موردیست که در ایالات متحده ی آمریکا دیده می شود.
خورشیدگرفتگی حلقوی زمانی رخ می دهد که ماه مستقیم از جلوی خورشید می گذرد ولی پهنای قرص آن به اندازه ای نیست که کل قرص خورشید را بپوشاند. در لحظه ی بیشینه ی این گرفتگی، ماه یک "حفره ی سیاه" در مرکز خورشید می سازد.
"مسیر
حلقگی" نواریست به پهنای حدود 300 و درازای هزاران کیلومتر. این نوار از
چین تا ژاپن، از این سو تا آن سوی اقیانوس آرام، و تا میانه ی آمریکای
شمالی ادامه دارد. در کشور آمریکا، در جاهایی مانند مدفورد، اورگان؛ شیکو،
کالیفرنیا؛ رنو، نوادا؛ سنت جرج، یوتا؛ آلبوکرک، نیومکزیکو؛ و لاباک،
تگزاس، خورشید بعد از ظهر تبدیل به حلقه ای روشن می شود. بیرون از این
منطقه ی نسبتن باریک، خورشیدگرفتگی به شکل جزیی دیده خواهد شد. تماشاگران
تقریبن در همه جای غرب می سی سی پی، یک خورشید هلالی شکل را خواهند دید
زیرا از دید محلی آنان، ماه از بیرون از مرکز دایره ی خورشید می گذرد.
فرد اسپناک، کارشناس برجسته ی
خورشیدگرفتگی ناسا در مرکز پروازهای فضایی گودارد می گوید: «اگر به گونه
های مختلف خورشیدگرفتگی بر پایه ی تماشایی بودنشان امتیاز از 1 تا 10
بدهیم، از نظر من یک خورشیدگرفتگی جزیی امتیاز 5 می گیرد و یک خورشیدگرفتگی
حلقوی امتیاز 9.» این رویداد را نباید با یک خورشیدگرفتگی کلی اشتباه
گرفت. در خورشیدگرفتگی کلی، ماه تمام سطح قرص خورشید را می پوشاند و در
مناطقی که خورشیدگرفتگی را کامل می بینند، یک تاریک و روشن وهم آلود برای
بینندگان پدید آورده و تاج شبح گونه ی خورشید را هم آشکار می سازد. اسپناک
می افزاید: «در مقیاس 1 تا 10، امتیاز یک خورشیدگرفتگی کلی "یک میلیون"
خواهد بود! این رویداد به کلی فراتر از هر رویداد اخترشناسی دیگری است.»
خورشیدگرفتگی کلی بعدی در آمریکا سال 2017 روی می دهد. تا آن زمان، فقط
خورشیدگرفتگی بیستم می امسال را خواهیم داشت.
 |
مسیر حلقه شدن در هنگام غروب آفتاب 20 می 2012 از میان کشور آمریکا،
از این سو تا آن سوی قاره ی آمریکا می گذرد. نقشه ی جهانی آن را هم ببینید.
|
شما می توانید با قرار دادن انگشتان دو دستتان به طور متقاطع روی هم، یک پروژکتور خورشیدی دستی بسازید. پرتوهای خورشید با گذشتن از میان شکاف های میان انگشتانتان، شکل خورشید را روی زمین می اندازند (که در این مورد یک حلقه است).
اسپناک هشدار می دهد که برای نگاه کردن مستقیم به خورشیدِ گرفته شده باید محتاط بود: «حلقه ی خورشید در زمان گرفتگی حلقوی به حد کورکننده ای روشن است. با وجودی که 94% قرص خورشید پوشیده می شود ولی باز هم برای دیدن آن نیاز به یک فیلتر خورشیدی یا شیوه های دیگر پرتوافکنی است [مانند دو موردی که بالا گفته شد]. یک عینک جوشکاری شماره 14 گزینه ی خوبیست. فیلترهای خورشیدی بسیاری هم در بازار پیدا می شود.»
وی ادامه می دهد: «یکی از ویژگی های منحصر به فرد خورشیدگرفتگی امسال برای تماشاگران آمریکایی اینست که خورشید به هنگام غروب هنوز در مرحله ی گرفتگی جزیی است و این می تواند فرصت هایی عالی برای عکس گرفتن از آن فراهم کند. در غرب تگزاس و نزدیک لاباک، خورشید عملن در حالت حلقوی غروب می کند.»
یک خورشید ورم کرده با حفره ای سیاه در دلش؟ شاید با این همه، 9 از 10 چندان هم امتیاز بدی نباشد. برای به دست آوردن آگاهی بیشتر درباره ی این خورشیدگرفتگی، به اضافه ی نقشه ها و جدول های زمانی آن، از eclipse.gsfc.nasa.gov بازدید نمایید.
منبع: NASA.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر