۱۳۹۰ اردیبهشت ۲۹, پنجشنبه

آيا بوسيدن كار خطرناكيست ؟


" بيماري بوسيدن" ، كه خيلي ها آن را اينطور مي ناميدند، هميشه براي عده ای جاي سئوال داره .
آيا واقعاً خطرناكه ؟ آيا واقعاً بوس كردن كار پرريسكي هست ؟
به من گفته شده بود " بهتره حواست باشه كه چه كسي را بوس مي كني ! ". دبيرستاني بودم كه بيماري مونو شايع شد . بچه ها يك ماه از مدرسه عقب افتادند ؛ به همه گفته شده بود كه اين مسئله به خاطر آن است كه " تعداد زيادي از مردم ،‌تعداد زياد ديگري را بوسيده اند" . وقتي اين اتفاق افتاد فقط دو سه تا از بچه ها "مونو" گرفته بودند كه آنها حتي همديگر را هم نمي شناختند ، بقيه اش هيجان زياد ، شايعه و داستان بود .
اما اين " بيماري بوسيدن" ، كه خيلي ها آن را اينطور مي ناميدند، هميشه براي من جاي سئوال داشت . آيا واقعاً خطرناكه ؟ آيا واقعاً بوس كردن كار پرريسكيه ؟

بيماري "مونو" از طريق عفونتي با ويروس اشتاين – بار (EBV)ايجاد مي شود ، بعد از تماس با ويروس (EBV)، هيچگونه علامتي در بيمار ديده نمي شود. در واقع ، در بيش از 95% افراد بزرگسال ، شواهدي از وجود پادتن اين ويروس كه در گذشته به بدن وارد شده است ، ديده مي شود ، اگرچه اكثر آنها هيچ بيماري مرتبطي را به خاطر نمي آورند. به دلايلي كه همچنان ناشناخته مانده است ، فقط تعدادي از مردم بعد از تماس با ويروس (EBV)به بيماري مونو كه همراه با خستگي ،‌سردرد ،‌درد ماهيچه ها يا مفاصل ، تب ، ورم غدد لنفاوي و گلو درد است ، دچار مي شوند .درست است كه ويروسEBV در آب دهان موجود است و مي تواند از طريق بوسيدن منتقل شود ، اما مونو بيماري بسيار واگيرداري نيست و همچنين از طرق ديگري هم مانند سرفه يا عطسه مي تواند انتقال يابد . از آنجايي كه هيچ گونه علامتي وجود ندارد ، جلوگيري از انتشار اين ويروس كار آساني نيست.حتي زماني هم كه علامتي هم وجود داشته باشد ، قبل از تشخيص بيماري هم مي تواند مسري باشد.

ساير عفونتها نيز مي توانند موجب بيماري هايي شبيه به مونو مثل (CMV)و بقيه بيماري هاي ويروسي شوند. آزمايش هاي خون معمولاً مي توانند در صورت لزوم به تشخيص بيماري مونو كمك كنند .

هيچ درمان مؤثر و قطعي براي اين بيماري وجود ندارد ،‌اما استامينوفن يا ايپوبروفن و مايعات مي توانند مفيد باشند .اكثر كساني كه به اين بيماري دچار مي شوند ، بعد از مدت يك يا دو هفته كاملاً بهبود مي يابند . در اغلب موارد احساس خستگي بيش از يك ماه به طول مي انجامد ، اما حتي در آن موقع نيز بازگشت به حالت عادي انتظار مي رود .به دليل اينكه ممكن است طحال بزرگ شود و چنانچه آسيب ببيند ،‌مي تواند پاره شود ، به افرادي كه دچار مونو هستند توصيه مي شود حداقل تا يك ماه بعد از بهبودي ، سراغ هيچگونه ورزشي نروند.

بيماري هاي عفوني مربوط به بوسيدن

در تبادل هرگونه ترشحي از بدن ، خطر انتقال عوامل عفوني وجود دارد . اگرچه بدن سيستم هاي دفاعي دارد كه از عفونت ها جلوگيري مي كند ولي آنها براي بعضي از عفونت ها بهتر از عفونت هاي ديگر عمل مي كنند .براي مثال ، HIV و هپاتيت B به راحتي از طريق روابط جنسي منتقل مي شوند، حال آنكه هپاتيت ‍ C به سادگي از اين طريق انتقال نمي يابد .

به طور مشابه ، بعضي از بيماري ها به راحتي بيماري هاي ديگر ، از طريق بوسيدن انتقال نمي يابند . HIV به ندرت از راه بوس كردن سرايت مي كند ؛ و چنانچه انتقال اتفاق بيافتد ، به خاطر زخم هاي بازي است كه در دهان وجود دارند و امكان تماس با خون و نه فقط بزاق دهان را ايجاد مي كنند .از سوي ديگر ، بسياري از بيماري هاي ويروسي نيز از طريق بوسيدن انتقال مي يابند : ويروس تبخال ، عامل تاول هاي تبخالي ، تاول هاي ناشي از تب از اين قبيل هستند . در حقيقت ، بيماري هايي كه از طريق بوسيدن انتقال مي يابند ، مانند مونو ، تأثير كمي بر كل سلامتي بدن دارند .

نتيجه كلي

اگرچه اين مطلب درست است كه ويروس EBV به راحتي از طريق بوسيدن از يك شخص به شخص ديگري انتقال مي يابد ، معمولاً هيچ بيماري مرتبطي با اين عفونت تشخيص داده نمي شود .حتي در زمان وقوع مونو ،‌بهبودي كامل در مدت زماني كوتاه ، يك قاعده است .

پس باوجود اينكه " بيماري بوسيدن " واقعي است ، ولي عمل بوس كردن به ندرت خطري براي سلامتي شما محسوب مي شود .

نوشته : رابرت اشمرلینگ / انتشارات سلامت هاروارد

هیچ نظری موجود نیست: