وقتی یک فیلم غمگین تماشا می کنید چه احساسی پیدا می کنید؟
وقتی فیلم های غمگینی با موضوع عشق و علاقه تماشا می کنیم،
به یاد افراد مورد علاقه خود می افتیم.
همین افکار و یادآوری روابط خوبی که داریم باعث می شود در پایان فیلم خوشحال تر باشیم.
معمولن افراد فکر می کنند تماشای فیلم های غمگین آن ها را غمگین و ناراحت می کند،
اما به نظر دانشمندان کاملن برعکس است و افراد بعد از تماشای یک فیلم غمگین خوشحال تر هم می شوند!
به گزارش "هلث دی"، "سیلویا نوبلاخ وسترویک"، استادیار ارتباطات در دانشگاه ایالت اوهایو در مطالعه جدید خود به این نتیجه رسیده و در این مورد می گوید:
«داستان های غمگین معمولا روی موضوعات مربوط به عشق های جاودان تمرکز می کنند.
این امر باعث می شود که بیننده به یاد فرد مورد علاقه خود بیفتد و خوبی آن ها را به یاد بیاورد.»
در مطالعه وی 361 دانشجو شرکت داشتند که نسخه کوتاه فیلم «جبران» را تماشا کردند.
فیلم در مورد دو جوان عاشق است که در جنگ جهانی دوم از هم جدا می شوند و می میرند.
قبل و بعد از تماشای فیلم شرکت کنندگان در مطالعه، به سوالاتی پاسخ می دادند که نشان می داد چقدر در زندگی خود خوشحال هستند.
نتایج مطالعه حاکی از آن است که هرچه فیلم بیشتر باعث شود که فرد به شخص مورد علاقه خود فکر کند، میزان افزایش خوشحالی او بعد از تماشای فیلم هم بیشتر می شود؛
این در حالی است که افرادی که در طول تماشای فیلم افکارشان بیشتر متمرکز بر خودشان است.
مثلن این که زندگی من به بدی زندگی شخصیت های این فیلم نیست، این افزایش در میزان خوشحالی را بعد از فیلم تجربه نمی کنند.
نوبلاخ وسترویک در توضیح می گوید:
«به نظر می رسد مردم از داستان های غم انگیز به عنوان بازتابی برای روابط مهم زندگی خود استفاده می کنند تا خوبی این روابط را به خاطر بیاورند.
شاید همین امر توضیح خوبی باشد برای این که چرا فیلم های غم انگیز در بین مخاطبان بسیار پرطرفدار هستند، علی رغم غمی که مردم در طول تماشای فیلم شاهد آن هستند.»
منبع : qudsonline.ir
وقتی فیلم های غمگینی با موضوع عشق و علاقه تماشا می کنیم،
به یاد افراد مورد علاقه خود می افتیم.
همین افکار و یادآوری روابط خوبی که داریم باعث می شود در پایان فیلم خوشحال تر باشیم.
معمولن افراد فکر می کنند تماشای فیلم های غمگین آن ها را غمگین و ناراحت می کند،
اما به نظر دانشمندان کاملن برعکس است و افراد بعد از تماشای یک فیلم غمگین خوشحال تر هم می شوند!
به گزارش "هلث دی"، "سیلویا نوبلاخ وسترویک"، استادیار ارتباطات در دانشگاه ایالت اوهایو در مطالعه جدید خود به این نتیجه رسیده و در این مورد می گوید:
«داستان های غمگین معمولا روی موضوعات مربوط به عشق های جاودان تمرکز می کنند.
این امر باعث می شود که بیننده به یاد فرد مورد علاقه خود بیفتد و خوبی آن ها را به یاد بیاورد.»
در مطالعه وی 361 دانشجو شرکت داشتند که نسخه کوتاه فیلم «جبران» را تماشا کردند.
فیلم در مورد دو جوان عاشق است که در جنگ جهانی دوم از هم جدا می شوند و می میرند.
قبل و بعد از تماشای فیلم شرکت کنندگان در مطالعه، به سوالاتی پاسخ می دادند که نشان می داد چقدر در زندگی خود خوشحال هستند.
نتایج مطالعه حاکی از آن است که هرچه فیلم بیشتر باعث شود که فرد به شخص مورد علاقه خود فکر کند، میزان افزایش خوشحالی او بعد از تماشای فیلم هم بیشتر می شود؛
این در حالی است که افرادی که در طول تماشای فیلم افکارشان بیشتر متمرکز بر خودشان است.
مثلن این که زندگی من به بدی زندگی شخصیت های این فیلم نیست، این افزایش در میزان خوشحالی را بعد از فیلم تجربه نمی کنند.
نوبلاخ وسترویک در توضیح می گوید:
«به نظر می رسد مردم از داستان های غم انگیز به عنوان بازتابی برای روابط مهم زندگی خود استفاده می کنند تا خوبی این روابط را به خاطر بیاورند.
شاید همین امر توضیح خوبی باشد برای این که چرا فیلم های غم انگیز در بین مخاطبان بسیار پرطرفدار هستند، علی رغم غمی که مردم در طول تماشای فیلم شاهد آن هستند.»
منبع : qudsonline.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر