می گویند با یک عکس به اندازه چند هزار کلمه می شود حرف زد.
با این استدلال همراه داشتن دوربین عکاسی در یک سفر واجب است.
دوربینی که قرار هم نیست الزامن گران و آخرین سیستم باشد،
به ویژه این که این روز ها ارزان ترین دوربین های دیجیتال هم که حدود 100 هزار تومان قیمت دارند هم برای ثبت خاطرات ما کارایی خوبی دارند.
- لحظه ها را شکار کنید:
مهم ترین عاملی که می تواند یک عکس را منحصربه فرد کند، استثنایی بودن شرایط و موضوع عکاسی است. عکاس حرفه ای کسی است که با واکنش سریع و تنظیم دوربین، صحنه ای را هدف بگیرد که احتمال تکرار آن کم است؛ مثل لحظه به ثمر رسیدن گل در یک مسابقه فوتبال حساس یا لحظه فوران یک آتشفشان.
- کادر ها را امتحان کنید:
چهارچوب یک عکس، در جلوه آن تاثیر زیادی دارد. سعی کنید یک سوژه را در کادرهای مختلف بسنجید،
اصولن عکاس این کاره کسی است که عکس را قبل از گرفتن ببیند با وجود این، دوربین های دیجیتال هزینه این کار را پایین آورده.
پس تا جایی که می توانید از هر سوژه چند عکس با کادر بندی های مختلف بگیرید،
برای این کار از زوم دوربین استفاده کنید.
زاویه دید را عوض کنید، موقعیت سوژه اصلی را در کادر جابه جا کنید یا فاصله خودتان و سوژه را تغییر دهید.
اگر بخواهید کادر عکس ها را روی کامپیوتر تغییر دهید، باید این کار را در برنامه ویرایش عکس انجام دهید.
-جزئیات را حذف کنید:
هر قدر بخواهید موضوع اصلی عکس بیشتر مورد توجه باشد، باید جزئیات و سوژه های دیگر را بی خیال شوید و سطح بیشتری از تصویر را به سوژه اصلی بدهید تا چشم بیننده مستقیما آن را بگیرد.
کلن در ترکیب بندی تصویر، موضوعات مرتبط را کنار هم قرار بدهید و اهم فالاهم کنید.
- سوژه را در مرکز قرار ندهید:
اگر می خواهید عکس های زیبا و هنری بگیرید، باید سوژه را در جای دیگری غیر از مرکز قرار دهید، برای این کار از قانون یک سوم ها استفاده کنید.
در این روش طول و عرض تصویر با چهار خط فرضی افقی و عمودی، به سه قسمت مساوی تقسیم می شود.
عکاس می تواند موضوع مورد نظر خود را در امتداد یکی از این خطوط یا یکی از چهار نقطه برخورد آن ها قرار دهد.
-زاویه بندی کنید:
زاویه و ارتفاع دوربین نسبت به موضوع تاثیر زیادی روی تصویر به دست آمده دارد. سعی کنید از یک سوژه چند عکس از زوایا و ارتفاعات مختلف تهیه کرده و مقایسه کنید؛
مثلن یکی در حالت معمولی، یکی در حالتی که نشسته اید و دیگری از بالای سوژه.
با توجه به محیط و موضوع عکس و استفاده از سلیقه و ابتکار خودتان می توانید این ارتفاع را تغییر دهید یا حتی دوربین را روی زمین بگذارید و تاثیر شگفت آن را ببینید.
-خطوط تصویر را جدی بگیرید:
درهر تصویر خطوطی هستند که آهنگ و ریتم اصلی تصویر را می سازند، مثلن در مناظره یک کوهستان و در مناظر دریا،
مجموعه خطوط مستقیمی که در یک نقطه تلاقی قرار دارند، نشان دهنده احساس سکون و آرامش هستند.
شکل این خطوط احساسات مختلفی را به بیننده منتقل می کند.
-هوای پشت زمینه را داشته باشید:
پشت زمینه در جلوه یک تصویر اهمیت زیادی دارد. اگر عکاس سوژه اصلی را در یک پشت زمینه با فاصله زیاد قرار دهد، باعث ایجاد عمق در تصویر می شود.
این حالت موقعی زیاد می شود که شدت نور پشت زمینه با سوژه تفاوت قابل ملاحظه ای داشته باشد.
اگر بخواهیم تاکید عکس تنها روی سوژه اصلی باشد، باید پشت زمینه ای ساده انتخاب کنیم.
-به عکس عمق بدهید:
به هم نزدیک شدن خطوط موازی باعث بعد و عمق بیشتر در عکس می شود.
پرسپکتیو عاملی است که می تواند در صفحه دو بعدی تصویر، حالت و فضای سه بعدی را القا کند. به کار گیری هوشمندانه این پدیده عکستان را خاص می کند.
-دستتان نلرزد:
در غیر این صورت تمام زحماتتان به هدر می رود و عکستان خوب از آب در نمی آید.
برای رفع این مشکل چند راه دارید:
استفاده از سه پایه، گذاشتن دوربین روی یک جای محکم مثل سقف ماشین و تمرکز و فشار دادن آرام دکمه در شرایطی که نفس را حبس کرده اید.
البته از حالت عکاسی تاخیری دوربین هم می توانید استفاده کنید.
-همه را ببینید:
وقتی قرار است یک عکس خانوادگی گرفته شود، همه به یک اندازه در آن عکس شریک هستند.
انتخاب کادر وسط بهترین راه حل است. این جوری عمق میدان از دستتان نمی رود و درنهایت با یک عکس نصفه نیمه که کله نفرات ایستاده و پای نفرات نشسته و دست چپ آخرین نفر از سمت چپ و دست راست آخرین نفر از سمت راست خارج از کادر است هم مواجه نمی شوید.
اقتباس از هفته نامه همشهری جوان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر