در مفردات، راغب اصفهاني در معناي جنّ آورده است که :
اصل كلمه جنّ، پنهان و پوشيده بودن شئ از حواسّ است.
در فرهنگ لغت لاروس، جنّ چنين معني شده است :
الجنّ : يعني موجودي نامرئي بين انسان و ارواح، "پري".
واحد آن جنّي و مؤنث آن جنّيه است.
جنّ‌الليل : تاريكي شب.
جنّ‌النّاس : جماعت مردم.
و زماني كه گفته مي‌شود «لا جنّ بهذَا الاَمر» : يعني پوشيدگي و پنهاني در اين كار نيست.
نتيجه اينكه چون جنّ از ديد انسان مخفي است، لذا به اين اسم ناميده شد.
واژه «جنّ» 22 بار در قرآن ذكر شده، و روي هم الفاظ « جنّ، جانّ و جِنّه» 32 بار در 31 آيه آمده است.
در برخی از كتابهاي ديگر از نامهاي «جنّ، جانّ، ابليس، شيطان و شياطين» نام برده شده است.
جنّ در لغت به معني موجودی پنهان و نامرئي بوده و تمام مشتقّاتش بر استتار و پنهاني دلالت دارد.
مانند «جنّت» كه به معني باغي است سرسبز و آباد،
و «جنان» يعني آن دلي كه در سينه پنهان است،
و «جنين» به معني كودك در شكم،
و «مجنون» كه آثار و نشاني از عقل در او ديده نمي‌شود،
و نیز «جُنّ» به معني سپر است که جنگجویان سر و گردن خود را با آن مي‌پوشاندند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر