اين مسأله باعث مي شود كه Pikaia gracilens كه بيش از 500 ميليون سال پيش تكامل يافته، يكي از قديمي ترين اجداد مهره داران امروزي از جمله انسان خوانده شود.
طنابداران از يك طناب پشتي برخوردار بوده كه در حقيقت يك نوار منعطف محافظ عصب در پشت آنهاست و احتمالا طي ميليونها سال به ستون فقرات در نسل هاي پيشرفته آنها تبديل شده است.
در دو طرف اين طناب پشتي در طرحهاي ريز زيگ زاگي شكل حدود 100 تكه ريز بافتهاي عضلاني موسوم به مهره هاي ابتدايي وجود دارند كه تصور مي شود به حيوان در حركت سريع آن در درون آب و پيچ و تاب دادن اندام در جهات مختلف كمك مي كند.
اين موجود چشم و دندان نداشته؛ اما از يك سر كاملا مشخص، آبشش هايي براي تنفس و دو شاخك ريز داراي حسگر براي شناسايي مواد شيميايي مغذي در آب برخوردار است.
به گفته محققان، اكنون با شناسايي اين مهره هاي ابتدايي، يك طناب عصبي و يك سيستم عروقي، اين نمونه به وضوح در ميان ابتدايي ترين طنابداران قرار مي گيرد.
دليل تكامل ستون فقرات در Pikaia هنوز مشخص نشده اما احتمالا با افزايش شكارچيان، نياز به قدرت بيشتري براي فرار سريع داشته است.
منبع : isna.ir
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر