نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» ناميده مي‌شده است.
از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند.
زبان مادری وی پارسی بوده است.
مولوی متولد بلخ (سرزميني در شمال شرق خراسان) است، و در زمان تصنیف آثارش (همچون مثنوی) در قونیه (واقع در ترکیهٔ امروزی) می‌زیست.
با آنكه جهانيان نيك مي‌دانند كه مولوي يك شاعر ايراني است اما دولت ترکیه در برنامه‌هایی که به مناسبت سال جهانی مولانا برگزار کرده‌است، تلاش کرده‌است که مولانا را به عنوان یک چهره فرهنگی کشور خود به دنیا معرفی کند.
در این میان کم‌توجهی مقامات ایران در سال‌های اخیر، در موفقیت دولت ترکیه نقش فراوانی داشته‌است و این در صورتی است که به قول دکتر میرجلال‌الدین کزازی:
بزرگداشت مولانا را توسط دوستانمان در ترکیه به فال نیک می‌گیریم، اما نباید فراموش کنیم که این بزرگ مرد ادبیات جهان، نخست به ما (ایرانیان) تعلق دارد و سپس به دیگران!
آرامگاه مولانا، ميان دو استان آنكارا و آنتاليا واقع شده و تا استانبول ۸ ساعت فاصله دارد.
اقتباس از : turkiyeonline.blogfa.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر