۱۳۹۰ اسفند ۲۴, چهارشنبه

چون عمر به سررسد چه بغداد و چه بلخ پیمانه چو پر شود چه شیرین و چه تلخ خوش باش که بعد از من وتو ماه بسی ازسلخ به غره اید ازغره به سلخ !!! خیام

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)