این تیم به سرپرستی الکساندر وایس از دانشگاه ادینبرو در اسکاتلند از مسئولان ۴۲ باغ وحش درخواست کرد تا اطلاعاتی را در مورد خلق و خوی هر یک از اورانگوتانهای ساکن باغ وحش تهیه کنند.
آنها بایستی یاداشت می‌کردند که هر کدام از این حیوانات چه مدت سرحال و خوش‌اخلاق بوده و بیشتر با بقیه ارتباط برقرار کرده‌اند.
در جریان این پژوهش که هفت سال به طول انجامید، ۳۱ اوران‌گوتان مردند.
روانشناشان در این مدت مشاهده کردند که آن دسته از حیوانات که بیشتر اوقات خوش‌اخلاق بودند، شانس بیشتری برای زنده ماندن تا پایان این پژوهش را داشتند.
در جدول درجه‌بندی میزان رضایت این حیوانات، کسب هر درجه از سوی این حیوانات احتمال مرگ آنها را تا ۴۲ درصد کاهش می‌داد.
بر اساس محاسبات پژوهش‌گران این درصد برابر است با بیش از پنج سال زندگی طولانی‌تر.
تأثیر حس رضایت روی طول عمر
نتیجه این پژوهش با نتایج پژوهش‌هایی که تا به حال در این زمینه روی انسان‌ها انجام شده مطابقت دارد.
البته دانشمندان عقیده دارند که داشتن افکار و دید مثبت به زندگی تأثیر مستقیم روی طول عمر افراد ندارد، بلکه برخی ژن‌ها هم در میزان حس خوشبختی و سلامت جسمی و روحی فرد مؤثر هستند.
نارضایتی همچنین می‌تواند یکی از علائم بیماری‌های جسمی باشد که هنوز به طور آشکار بروز نکرده‌اند.
در جریان این پژوهش هفت ساله روی اورانگوتان‌ها مشخص شد که اطلاعاتی که مسئولان باغ‌وحش در مورد این حیوانات در اختیار پژوهش‌گران قرار داده‌اند قابل اعتماد و درست بوده‌اند.
به عقیده این تیم پژوهشی، این سبک مشاهده‌ی خلق و خوی حیوانات توسط مراقبانشان می‌تواند در آینده به حمایت بیشتر از حیوانات کمک کند.
زیرا از این طریق می‌توان حیواناتی را که علايم ناراحتی و افسردگی دارند، شناسایی کرد و آنها را تحت درمان قرار داد.
www.dw-world.de
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر