يك پژوهش كه اخيرا انجام شده، در ادعايي جديد، از وجود يك سياهچاله بسيار پر جرم در مركز كهكشان راهشيري خبر داده كه كل جهان را ميبلعد!
اين پژوهش كه توسط دانشمندان دانشگاه لستر انگلستان انجام شده، به توضيح اين امر پرداخته كه چگونه سياهچاله «شاگستاريوس آ» در فاصله 26 هزار سال نوري از زمين، روزانه نمايشهايي از تابشهاي ايكس و مادون قرمز را نشان ميدهد.
محققان در نوشتهاي در سايت ArXiv.org اين ايده را مطرح كردهاند كه سياهچاله عظيم «شاگستاريوس آ» با جرم چهار ميليون برابر خورشيد ،
به تخريب سيارات و سياركهاي اطراف آن كه در ابرهايي از غبار شكلگرفتهاند، ميپردازد.
به ادعاي دانشمندان، اين ابرها در واقع تركيبي از مواد شيميايي بسيار كهن و باقيماندههاي ستارگاني هستند كه توسط اين سياهچاله تخريب شدهاند.
اين محيط بسيار شبيه ديسكهاي گازي اطراف ستارگان است كه سيارات در آن شكل ميگيرند.
نظريه جديد، باعث افزايش اين احتمال شده كه سيستمهاي سيارهاي ممكن است در اطراف سياهچاله مركزي كهكشان راهشيري به همان شيوه مشابه اطراف يك ستاره شكل بگيرند.
به گفته "ميشل بانيستر"، فارغالتحصيل نجوم سيارهيي رصدخانه كوه "استروملو" در دانشگاه ملي استراليا،
امكان شكلگيري سيارات در لبه يك سياهچاله امري پذيرفتني بوده و انفجارهاي روزانه پرتوهاي ايكس و تابش مادون قرمز به ارائه سرنخهايي از تعداد سياركها، دنبالهدارها و سيارات ممكن در نزديكي مركز كهكشانها ميپردازند.
اگرچه اين منطقه جايگاه مناسبي براي شكل گيري اين اجسام تلقي ميشود،
اما به گفته اين دانشمندان، همچنين منطقه مرگ براي آنها محسوب ميشود.
با نزديك شدن اين سيارات به مركز سياهچاله، توسط نيروي جاذبه شديد آن جذب و تخريب شده و انفجاري از تابشهاي ايكس و مادون قرمز با قدرت صدها بار بزرگتر از انرژي معمول زمينه آن از اين سياهچاله ديده ميشود.
اين در حاليست كه شدت اين انفجارها در زمان فرو افتادن يك ستاره كه بر اساس برآوردها هر 100 هزار سال يك بار اتفاق ميافتد، در اين سياهچاله بسيار بالاتر است.
(ايسنا)
اين پژوهش كه توسط دانشمندان دانشگاه لستر انگلستان انجام شده، به توضيح اين امر پرداخته كه چگونه سياهچاله «شاگستاريوس آ» در فاصله 26 هزار سال نوري از زمين، روزانه نمايشهايي از تابشهاي ايكس و مادون قرمز را نشان ميدهد.
محققان در نوشتهاي در سايت ArXiv.org اين ايده را مطرح كردهاند كه سياهچاله عظيم «شاگستاريوس آ» با جرم چهار ميليون برابر خورشيد ،
به تخريب سيارات و سياركهاي اطراف آن كه در ابرهايي از غبار شكلگرفتهاند، ميپردازد.
به ادعاي دانشمندان، اين ابرها در واقع تركيبي از مواد شيميايي بسيار كهن و باقيماندههاي ستارگاني هستند كه توسط اين سياهچاله تخريب شدهاند.
اين محيط بسيار شبيه ديسكهاي گازي اطراف ستارگان است كه سيارات در آن شكل ميگيرند.
نظريه جديد، باعث افزايش اين احتمال شده كه سيستمهاي سيارهاي ممكن است در اطراف سياهچاله مركزي كهكشان راهشيري به همان شيوه مشابه اطراف يك ستاره شكل بگيرند.
به گفته "ميشل بانيستر"، فارغالتحصيل نجوم سيارهيي رصدخانه كوه "استروملو" در دانشگاه ملي استراليا،
امكان شكلگيري سيارات در لبه يك سياهچاله امري پذيرفتني بوده و انفجارهاي روزانه پرتوهاي ايكس و تابش مادون قرمز به ارائه سرنخهايي از تعداد سياركها، دنبالهدارها و سيارات ممكن در نزديكي مركز كهكشانها ميپردازند.
اگرچه اين منطقه جايگاه مناسبي براي شكل گيري اين اجسام تلقي ميشود،
اما به گفته اين دانشمندان، همچنين منطقه مرگ براي آنها محسوب ميشود.
با نزديك شدن اين سيارات به مركز سياهچاله، توسط نيروي جاذبه شديد آن جذب و تخريب شده و انفجاري از تابشهاي ايكس و مادون قرمز با قدرت صدها بار بزرگتر از انرژي معمول زمينه آن از اين سياهچاله ديده ميشود.
اين در حاليست كه شدت اين انفجارها در زمان فرو افتادن يك ستاره كه بر اساس برآوردها هر 100 هزار سال يك بار اتفاق ميافتد، در اين سياهچاله بسيار بالاتر است.
(ايسنا)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر