اگه مي خواين تو عکس هاتون بهترين باشيد
خيليها واقعاً نمي تونند عکسهاي خودشونو تحمل کنن و احساس مي کنن که توعکس ها، بدترين قيافه و وضعيت ممکن خودشونو پيدا مي کنن. اين مشکل تو خانوم ها خيلي بيشتره ، اما معنيش اين نيست آقايون دوست ندارن هر چند وقت يکبار عکسي بگيرن که با ديدنش اعتماد به نفسشون چند صدبرابر بشه.
پس همگي، اگه دلتون ميخواد تو عکس ها خوب بيفتيد و هر وقت که چشمتون به عکساتون افتاد بگيد واااااااي اين منما!!!!!! اين چهار قدم رو دنبال کنيد.
اما قبل از هرچيزي بذاريد يه چيزي رو رک و راست براتون توضيح بدم:
اما قبل از هرچيزي بذاريد يه چيزي رو رک و راست براتون توضيح بدم:
انتظارات. سعي کنيد انتظار و توقعتون معقول و منطقي باشه. هدف شما بايد اين باشه که سعي کنيد تو عکس ها در بهترين حالت ممکن خودتون ظاهر بشيد، که اين بهترين حالت هر چيزي مي تونه باشه. اگه فکر مي کنيد که با چندتا جادو و جنبل قبل از فشاردادن دکمه دوربين ، مي تونيد مثل جرج کلوني يا آنجلينا جولي بيفتيد، حسابي تو توهميد.
قدم اول: بهترين لبخندتون رو بشناسيد
بااينکه همه لبخندها در يک محل (دهان) ايجاد مي شن، اما بعضي از لبخند ها موجي روي صورتتون ايجاد مي کنه که باعث مي شه چشمهاتون هم احساستون رو ابراز کنه. اگر حال و حوصله نداريد و دليلي هم براي خنديدن يا لبخند زدن نمي بينيد،احتمالا' وقتي کسي لنز دوربين رو به سمتتون مي گيره، يه لبخند مصنوعي تحويل عکاس مي دين. حالا اگه بقيه آدم هاي توي عکس، واقعي لبخند زده باشن يا در حال خنديدن باشن، مطمئن باشيد که اين لبخند مصنوعي و يخ زده تون حتماً تو ذوق ميزنه.
پس براي اينکه تو عکس خوب بيفتيد، به عکس هاي قبلي خودتون يه نگاهي بندازيد و ببينيد که کدوم لبخند به صورتتون بيشتر ميآد. حتماً موقعيت رو در نظر داشته باشين و ياد بگيرين که اون لبخندخاص رو تقليد کنيد تا هر موقع دوربين به سمتتون چرخيد بتونيد دقيقاً همون لبخند رو روي صورتتون بنشونيد.
قدم دوم: در معرض نور مستقيم قرار نگيريد
مطمئناً تو خيلي از عکسها به نظرتون ميرسه که تصوير اشکالي داره که بهتره از صحنه حذف بشه يکي از اين اشکالات ميتونه اشکال نور باشه. در اين قدم براي خوب افتادن تو عکس، حتما' يادتون باشه از هرجهت مطمئن بشيد که به هيچ عنوان قرباني نور مستقيم و شديد نشديد. اگه احساس مي کنيد که پيشونيتون بيش از اندازه بلند ه، صبر کنيد تا نور مستقيم از روي اون کنار بره.
نور مستقيم، به خصوص اگه از نور خورشيد باشه، چهره و حالت شما رو تغيير مي ده. ممکنه باعث بشه صورتتون روجمع کنيد يا چشمهاتون رو ببنديد و چنين حالت هايي مسلماً عکس شما رو خراب ميکنه. درضمن نور ممکنه باعث بشه که سرتون رو پايين بندازيد و همينکار باعث بوجود اومدن غبغب زير صورتتون ميشه که درنتيجه تو عکس کلي باقيافه اصليتون فرق پيدا ميکنين. پس تا اونجا که مي تونيد سعي کنيد تو موقعيتي عکس بندازيد که از نور شديد آفتاب خبري نباشه.
قدم سوم: مستقيم به دوربين نگاه نکنيد
براي خيلي از اونهائي که چهره فتوژنيک دارن، هرکاري هم که بکنن دوربين بدي هاشون رو خوب و خوبي هاشون رو عالي نشون ميده. البته خيلي از اونهائي که فتوژنيک به نظر ميرسن هم فقط ياد گرفتن که طوري عکس بگيرن که هميشه فتوژنيک بيفتن. بعضي هاشون به يه کم بالاتر از دوربين نگاه مي کنن، کلک خيلي هاشون هم ساده است: درست از زاويه اي که تو اون بهترين شکل رو دارن مقابل دوربين قرارميگيرن.
اگر سرها و صورت ها متقارن بودن، اين مسئله ديگه وجود نداشت اما واقعيت اينه که هيچ چهره اي تقارن کامل نداره وهميشه يه رختون بي نقصتر از رخ ديگه تونه.
يادتون باشه بااينکه اين صورت، موها و سر خودتونه شايد خودتون نتونيد تعيين کنيد که کدوم رختون قشنگتر از اون يکيه. پس حتما' از يه دوست باسليقه وبي قصد ومرض کمک بگيرين.
قدم چهارم: چشمهاتون رو ببنديد و دوباره باز کنيدو درنهايت، بعد از اينکه بهترين لبخندتون رو زديد، نور عکس رو کنترل کرديد و در بهترين رخ تون قرار گرفتيد، اين حقه قديمي روهم فراموش نكنين: درست قبل از اينکه دکمه دوربين فشارداده بشه، پلک بزنيد. اينکار نه تنها باعث نمي شه که چشمهاتون تو عکس بسته بيفته، بلکه در زيباترين شکل ممکن خواهند افتاد.
خلاصه اينکه، اين پلک زدن چشمهاتون رو تشويق ميکنه که هوشيارتر بشن و وقتي دکمه زده ميشه، چشمهائي براقتر و زنده تر تو عکستون ببينيد،البته حتما' بايد سرعت اينکارو تنظيم کنين ، مطمئنا' مهارتهاي خوب افتادن تو عکس هم مثل هر کار ديگه اي احتياج به تمرين داره ولي خب اين از اون کاراست که ارزش وقت گذاشتن رو داره ،ببينم چي کار ميکنين...
/روزنه
قدم اول: بهترين لبخندتون رو بشناسيد
بااينکه همه لبخندها در يک محل (دهان) ايجاد مي شن، اما بعضي از لبخند ها موجي روي صورتتون ايجاد مي کنه که باعث مي شه چشمهاتون هم احساستون رو ابراز کنه. اگر حال و حوصله نداريد و دليلي هم براي خنديدن يا لبخند زدن نمي بينيد،احتمالا' وقتي کسي لنز دوربين رو به سمتتون مي گيره، يه لبخند مصنوعي تحويل عکاس مي دين. حالا اگه بقيه آدم هاي توي عکس، واقعي لبخند زده باشن يا در حال خنديدن باشن، مطمئن باشيد که اين لبخند مصنوعي و يخ زده تون حتماً تو ذوق ميزنه.
پس براي اينکه تو عکس خوب بيفتيد، به عکس هاي قبلي خودتون يه نگاهي بندازيد و ببينيد که کدوم لبخند به صورتتون بيشتر ميآد. حتماً موقعيت رو در نظر داشته باشين و ياد بگيرين که اون لبخندخاص رو تقليد کنيد تا هر موقع دوربين به سمتتون چرخيد بتونيد دقيقاً همون لبخند رو روي صورتتون بنشونيد.
قدم دوم: در معرض نور مستقيم قرار نگيريد
مطمئناً تو خيلي از عکسها به نظرتون ميرسه که تصوير اشکالي داره که بهتره از صحنه حذف بشه يکي از اين اشکالات ميتونه اشکال نور باشه. در اين قدم براي خوب افتادن تو عکس، حتما' يادتون باشه از هرجهت مطمئن بشيد که به هيچ عنوان قرباني نور مستقيم و شديد نشديد. اگه احساس مي کنيد که پيشونيتون بيش از اندازه بلند ه، صبر کنيد تا نور مستقيم از روي اون کنار بره.
نور مستقيم، به خصوص اگه از نور خورشيد باشه، چهره و حالت شما رو تغيير مي ده. ممکنه باعث بشه صورتتون روجمع کنيد يا چشمهاتون رو ببنديد و چنين حالت هايي مسلماً عکس شما رو خراب ميکنه. درضمن نور ممکنه باعث بشه که سرتون رو پايين بندازيد و همينکار باعث بوجود اومدن غبغب زير صورتتون ميشه که درنتيجه تو عکس کلي باقيافه اصليتون فرق پيدا ميکنين. پس تا اونجا که مي تونيد سعي کنيد تو موقعيتي عکس بندازيد که از نور شديد آفتاب خبري نباشه.
قدم سوم: مستقيم به دوربين نگاه نکنيد
براي خيلي از اونهائي که چهره فتوژنيک دارن، هرکاري هم که بکنن دوربين بدي هاشون رو خوب و خوبي هاشون رو عالي نشون ميده. البته خيلي از اونهائي که فتوژنيک به نظر ميرسن هم فقط ياد گرفتن که طوري عکس بگيرن که هميشه فتوژنيک بيفتن. بعضي هاشون به يه کم بالاتر از دوربين نگاه مي کنن، کلک خيلي هاشون هم ساده است: درست از زاويه اي که تو اون بهترين شکل رو دارن مقابل دوربين قرارميگيرن.
اگر سرها و صورت ها متقارن بودن، اين مسئله ديگه وجود نداشت اما واقعيت اينه که هيچ چهره اي تقارن کامل نداره وهميشه يه رختون بي نقصتر از رخ ديگه تونه.
يادتون باشه بااينکه اين صورت، موها و سر خودتونه شايد خودتون نتونيد تعيين کنيد که کدوم رختون قشنگتر از اون يکيه. پس حتما' از يه دوست باسليقه وبي قصد ومرض کمک بگيرين.
قدم چهارم: چشمهاتون رو ببنديد و دوباره باز کنيدو درنهايت، بعد از اينکه بهترين لبخندتون رو زديد، نور عکس رو کنترل کرديد و در بهترين رخ تون قرار گرفتيد، اين حقه قديمي روهم فراموش نكنين: درست قبل از اينکه دکمه دوربين فشارداده بشه، پلک بزنيد. اينکار نه تنها باعث نمي شه که چشمهاتون تو عکس بسته بيفته، بلکه در زيباترين شکل ممکن خواهند افتاد.
خلاصه اينکه، اين پلک زدن چشمهاتون رو تشويق ميکنه که هوشيارتر بشن و وقتي دکمه زده ميشه، چشمهائي براقتر و زنده تر تو عکستون ببينيد،البته حتما' بايد سرعت اينکارو تنظيم کنين ، مطمئنا' مهارتهاي خوب افتادن تو عکس هم مثل هر کار ديگه اي احتياج به تمرين داره ولي خب اين از اون کاراست که ارزش وقت گذاشتن رو داره ،ببينم چي کار ميکنين...
/روزنه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر