ایا بوسیدن کار خطرناکیست ؟

به من گفته شده بود " بهتره حواست باشه كه چه كسي را بوس مي كني ! ".

دبيرستاني بودم كه بيماري(مونو) شايع شد . بچه ها يك ماه از مدرسه عقب افتادند ؛ به همه گفته شده بود كه اين مسئله به خاطر آن است كه " تعداد زيادي از مردم ،‌تعداد زياد ديگري را بوسيده اند" .

وقتي اين اتفاق افتاد فقط دو سه تا از بچه ها (مونو) گرفته بودند كه آنها حتي همديگر را هم نمي شناختند ، بقيه اش هيجان زياد ، شايعه و داستان بود .اما اين " بيماري بوسيدن" ، كه خيلي ها آن را اينطور مي ناميدند، هميشه براي من جاي سئوال داشت . آيا واقعاً خطرناكه ؟ آيا واقعاً بوس كردن كار پرريسكيه ؟
بيماري مونو از طريق عفونتي با ويروس" اشتاين – بار" (EBV) ايجاد مي شود ، بعد از تماس با ويروس (EBV)، هيچگونه علامتي در بيمار ديده نمي شود- در واقع ، در بيش از 95% افراد بزرگسال ، شواهدي از وجود پادتن اين ويروس كه در گذشته به بدن وارد شده است ، ديده مي شود ، اگرچه اكثر آنها هيچ بيماري مرتبطي را به خاطر نمي آورند. به دلايلي كه همچنان ناشناخته مانده است ، فقط تعدادي از مردم بعد از تماس با ويروس (EBV)به بيماري مونو كه همراه با خستگي ،‌سردرد ،‌درد ماهيچه ها يا مفاصل ، تب ، ورم غدد لنفاوي و گلو درد است ، دچار مي شوند .درست است كه ويروسEBV در آب دهان موجود است و مي تواند از طريق بوسيدن منتقل شود ، اما مونو بيماري بسيار واگيرداري نيست و همچنين از طرق ديگري هم مانند سرفه يا عطسه مي تواند انتقال يابد . از آنجايي كه هيچ گونه علامتي وجود ندارد ، جلوگيري از انتشار اين ويروس كار آساني نيست.حتي زماني هم كه علامتي هم وجود داشته باشد ، قبل از تشخيص بيماري هم مي تواند مسري باشد.
ساير عفونت ها نيز مي توانند موجب بيماري هايي شبيه به مونو مثل (CMV) و بقيه بيماري هاي ويروسي شوند. آزمايش هاي خون معمولاً مي توانند در صورت لزوم به تشخيص بيماري مونو كمك كنند .
هيچ درمان مؤثر و قطعي براي اين بيماري وجود ندارد ،‌اما استامينوفن يا ايپوبروفن و مايعات مي توانند مفيد باشند .اكثر كساني كه به اين بيماري دچار مي شوند ، بعد از مدت يك يا دو هفته كاملاً بهبود مي يابند . در اغلب موارد احساس خستگي بيش از يك ماه به طول مي انجامد ، اما حتي در آن موقع نيز بازگشت به حالت عادي انتظار مي رود .به دليل اينكه ممكن است طحال بزرگ شود و چنانچه آسيب ببيند ،‌مي تواند پاره شود ، به افرادي كه دچار مونو هستند توصيه مي شود حداقل تا يك ماه بعد از بهبودي ، سراغ هيچگونه ورزشي نروند.
بيماري هاي عفوني مربوط به بوسيدن :
در تبادل هرگونه ترشحي از بدن ، خطر انتقال عوامل عفوني وجود دارد . اگرچه بدن سيستم هاي دفاعي دارد كه از عفونت ها جلوگيري مي كند ولي آنها براي بعضي از عفونت ها بهتر از عفونت هاي ديگر عمل مي كنند .براي مثال ، HIV و هپاتيت B به راحتي از طريق روابط جنسي منتقل مي شوند، حال آنكه هپاتيت ‍ C به سادگي از اين طريق انتقال نمي يابد .
به طور مشابه ، بعضي از بيماري ها به راحتي بيماري هاي ديگر ، از طريق بوسيدن انتقال نمي يابند . HIV به ندرت از راه بوس كردن سرايت مي كند ؛ و چنانچه انتقال اتفاق بيافتد ، به خاطر زخم هاي بازي است كه در دهان وجود دارند و امكان تماس با خون و نه فقط بزاق دهان را ايجاد مي كنند .

از سوي ديگر ، بسياري از بيماري هاي ويروسي نيز از طريق بوسيدن انتقال مي يابند : ويروس تبخال ، عامل تاول هاي تبخالي ، تاول هاي ناشي از تب از اين قبيل هستند . در حقيقت ، بيماري هايي كه از طريق بوسيدن انتقال مي يابند ، مانند مونو ، تأثير كمي بر كل سلامتي بدن دارند .
نتيجه كلي :
اگرچه اين مطلب درست است كه ويروس EBV به راحتي از طريق بوسيدن از يك شخص به شخص ديگري انتقال مي يابد ، معمولاً هيچ بيماري مرتبطي با اين عفونت تشخيص داده نمي شود .حتي در زمان وقوع مونو ،‌بهبودي كامل در مدت زماني كوتاه ، يك قاعده است .
پس باوجود اينكه " بيماري بوسيدن " واقعي است ، ولي عمل بوس كردن به ندرت خطري براي سلامتي شما محسوب مي شود .

نوشته رابرت اشمرلينگ ، انتشارات سلامت هاروارد
تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغ