درصد ناچيزي از هزينه يارانه بنزين رابه توسعه IT اختصاص دهيد و نتايج آن را ببينيد ومتوسط قيمت اينترنت در ايران يازده برابر تركيه و 330 برابر ژاپن است. امروزه اينترنت يك وسيله لوكس نيست، يك بستر ضروري بر توسعه است.
اين وضعيت نگران كننده اينترنت در حالي در كشور ما رخ داده است كه در سال 1372ايران دومين كشور خاورميانه بود كه به اينترنت متصل شد، يعني بسياري از كشورهاي خاورميانه هنوز اقدامي در مورد ارتباط شبكه اينترنت خود به عمل نياورده بودند.
به گزارش ایلنا مسعود رياضيات، رئيس انجمن شركت‌هاي اينترنتي ايران ضمن اشاره به سخنان وزير ارتباطات مبني بر كاهش قيمت اينترنت گفت: در خبرها آمده است كه وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات وعده داده كه قيمت اينترنت بزودي كاهش خواهد يافت، البته شكي نيست كه قيمت اينترنت در ايران بسيار گران است. متوسط قيمت اينترنت در ايران يازده برابر تركيه و 330 برابر ژاپن است، و بايد اين سوال را حل كنيم كه چرا ما در چنين وضع نگران كننده‌اي قرار گرفته‌ايم؟
وي ادامه داد: اين وضعيت نگران كننده اينترنت در حالي در كشور ما رخ داده است كه در سال 1372ايران دومين كشور خاورميانه بود كه به اينترنت متصل شد، يعني بسياري از كشورهاي خاورميانه هنوز اقدامي در مورد ارتباط شبكه اينترنت خود به عمل نياورده بودند، ولي امروزه ما از همه آن كشورها عقب افتاده‌ايم.
يكي از دلايل عقب افتادگي را بايد كم توجهي و بي‌مهري مسؤولان و برنامه‌ريزان مملكتي به موضوع اينترنت بدانيم.
رياضيات خاطرنشان كرد: در سال 1381 فقط 1/1 در صد از توليد ناخالص ملي اختصاص به اينترنت و فناوري اطلاعات داده شده بود، طرح تكفا ( توسعه كاربري فناوري اطلاعات) كه در دولت هفتم بنيانگذاري شد و براي آن بودجه اختصاصي در نظر گرفته شده بود باعث رشد نسبي فناوري اطلاعات در آن سال‌ها شد، ولي اين طرح در دولت‌هاي بعدي كنارگذاشته و به فراموشي سپرده شد و باعث شده امروزه از لحاظ شاخص‌هاي زيرساخت شبكه، درمقايسه با ساير كشورها بسيار عقب باشيم.
وي افزود: طبق برنامه چهارم توسعه، ما بايستي حداقل 1.5 ميليون درگاه اينترنت پرسرعت (DSL) دركشور مستقركنيم، ولي متاسفانه سال گذشته (پايان برنامه چهارم) اعلام شد كه فقط در حدود 300 هزار درگاه اينترنت پرسرعت فعال داريم، به عبارت ديگر در حدود 650 هزار درگاه نصب شده داريم كه تنها حدود 300 هزار آن دايراست، حالا اين رقم‌ها را مقايسه كنيد با كشور كره جنوبي كه حدود 15.5 ميليون مشترك پهناي باند پرسرعت دارد و ضريب نفوذ اينترنت آن77.3 درصد است.
رئيس انجمن شركت‌هاي اينترنتي يكي ديگر از دلايل عقب‌ماندگي اينترنت كشور را محدوديت‌هاي سرعت اينترنت براي كاربران خانگي دانست و گفت: از سوي ديگر متوسط سرعت اينترنت خانگي در ايران در قعر جدول مقايسه بين‌المللي و بين ده كشور بسيار ضعيف دنيا قرار گرفته و حتي از كشور جنگ‌زده عراق پايين‌تر است.
چرا بايد سرعت اينترنت را چنين در سطح پايين نگه داشت؟ چرا استدلال مي‌شود كه سرعت 128كيلو بيت بر ثانيه براي كاربر خانگي كافي است، اين طرز برخورد مثل آن است كه بگوييم ما يك جاده باريك آسفالته داشته باشيم كافي است و لزومي ندارد بزرگراه بسازيم!!
وي افزود: همان‌طور كه توسعه شبكه جاده‌اي و ساخت جاده‌هاي عريض موجب رشد اقتصادي مي‌شود، دردنياي ديجيتال امروزي وجود پهناي باند پرسرعت اينترنت نيز بستر رشد اقتصادي است، امروزه اينترنت يك وسيله لوكس و تفنني نيست، يك بستر ضروري براي پيشرفت اقتصادي است و رشد اينترنت موجب رشد اقتصاد كشور مي‌شود.
دولت الكترونيك، بانكداري الكترونيك، تجارت الكترونيك، آموزش الكترونيك و بالاخره رشد فرهنگ شهروندي الكترونيك باعث شتاب بخشيدن به توليد و بهره‌وري و شكوفايي اقتصادي مي‌شود و از طرف ديگر باعث كاهش آلاينده‌هاي محيط زيست، كاهش مصرف بنزين و كاهش صرف وقت و انرژي مي‌شود.
رياضيات اظهارداشت: بنده به كرات پيشنهاد داده‌ام و امروز نيز تكرار مي‌كنم كه درصدناچيزي از هزينه سرسام‌آور يارانه بنزين را به توسعه فناوري اطلاعات اختصاص دهيد و نتايج مثبت آن را مشاهده كنيد، خود به خود ترددهاي شهري كاهش خواهد يافت، اتومبيل كمتر به كار گرفته خواهد شد، وقت مردم آزادتر خواهد شد و هواي پاك و سالم‌تري خواهيم داشت.
نوشته شده توسط علی در پنجشنبه 10 تير 1389/ تجارت الکترونیک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر