ارزشمندترين
خانه جهان به واسطه داشتن اشياي تاريخي و گرانبها به گرانترين خانه جهان
در سالهاي دهه 30 و 40 توسط پروفسور پوپ مورخ آمريكايي كه مقاله اي با
عنوان بررسي هنرهاي ايران در مجله "سپيد و سياه" نوشته بود، معروف شد و
هنوز هم جزو يكي از منحصر به فردترين خانه هاي ايران و جهان است.
اين خانه متعلق به محسن مقدم پسر كوچكتر احتساب الملك شهردار دوره
ناصرالدين شاه قاجار است. محسن از كودكي به نقاشي علاقه زيادي نشان مي داد
در مكتب كمال الملك نقاشي ياد گرفت حتي در تابلوي معروف كمال الملك از كلاس
درسش نيز محسن مقدم به تصوير كشيده شده است.
محسن براي تحصيل نقاشي به همراه برادرش حسن، به سوئيس رفت و در زمان جنگ
جهاني دوم برگشت اما دومين بار براي يادگيري باستان شناسي و تاريخ سفر كرد و
اين بار با دست پر همراه گروه هاي باستان شناسي در برخي از محوطه هاي
تاريخي مانند ديلمان و شوش به كاوش و نظارت و بازرسي پرداخت.
او جزو اولين باستان شناسان ايراني بود كه به همراه اساتيد باستان شناسي در محوطه هاي تاريخي فعاليت مي كرد.
مقدم از شاگردان استاد كمال الملك، باستان شناس و مؤسس دانشگاه هنرهاي
زيبا و استاد دانشگاه تهران بود كه با همسر فرانسوي زبانش تصميم گرفتند همه
هم و غم خود را براي برپا كردن يك موزه از اشياي گرانبهايي كه در حال از
بين رفتن است بگذارند.
زوج
باسواد عمارت مقدم از همان سالهاي ابتدايي ازدواجشان تصميم مي گيرند كه هيچ
وقت بچه دار نشوند و به جاي بچه داري، موزه داري كنند. آنها نگهداري از
اشياي تاريخي موجود در خانه شان را فرزندان خود مي پنداشتند كه بايد براي
نسلهاي بعد نگهداري شوند.
خانه اي كه اكنون به عنوان موزه مقدم از آن ياد مي شود از خانه هاي مجلل
دوره قاجار و داراي بخش هاي اندروني و بيروني است اما در كنار تمام اجزاي
اين عمارت مجلل، كاشي هاي زرين فام و گرانبهايي را مي توان يافت كه مقدم
براي پاسداري از آنها، جايي مناسب را در ديوار براي آنها در نظر گرفته بود
تا از آسيب در امان بمانند برخي از اين كاشي ها در دنيا منحصر به فرد
هستند.
اما كلكسيون پارچه استاد مقدم نيز جزو يكي از كلكسيون هاي پارچه در دنياست
اين پارچه هاي قيمتي اكنون به صورت فريز شده در داخل مجموعه نگهداري مي
شود امكان بازديد عموم از آنها وجود ندارد جز يكي از پارچه ها كه آن هم
درون قاب شيشه اي نگهداري مي شود.
در كنار تمام در و ديوارهاي كاشي كاري شده و زيباي عمارت مقدم، اتاق كوچكي
راه ورودي به زيرزمين خانه است كه تمام در و ديوار آن با سنگ هاي قيمتي و
نيمه قيمتي و صدف و مرجان هاي زيبا نقش داده شده است.
مقدم در دفترچه خاطراتش نحوه بدست آوردن بسياري از اشياي تاريخي موجود در
اين خانه را شرح داده و گفته كه يا آنها را از دستفروش هاي بازار و يا از
مالكاني كه قصد تخريب خانه هاي تاريخي خود را با تمام ملحقاتش داشتند خريده
است.
برخي ديگر از اين اشيا درحال خروج از كشور بودند و يا در حراجي هاي
كشورهاي بيگانه دست به دست مي شدند كه مقدم با ثروت خانوادگي اش آنها را
خريده و به ايران برگردانده است.
اما بسياري ديگر از اين اشياي تاريخي توسط سفرا و فرهنگياني كه مهمان مقدم
بودند به اين خانواده هديه داده شده است مانند اشيايي كه حدس زده مي شود
از بيت المقدس به او هديه شده است.
اما در بين تمام اين آثار برخي مانند سفال قرمز رنگ چشمه علي كه متعلق به
هزاره پنجم قبل از ميلاد است، قدمت زيادي دارد كه هيچ كس نمي داند چطور سر
از اين خانه در آورده است، به همين دليل اداره كل موزه هاي دانشگاه تهران
كه اكنون مديريت اين موزه را بر عهده دارد مي خواهد به بررسي مبدا اين اشيا
بپردازد.
مقدم در سال 1351 خانه پدري خود را با تمام آثار ارزشمندش وقف دانشگاه تهران كرد تا اينكه در سال 1366 دار فاني را وداع گفت.
پس از مرگش نيز همسرش در سال 69 توليت موزه را در اختيار مستقيم دانشگاه
تهران قرار داد و سرانجام پس از چند سال عمليات مرمت، در مرداد ماه سال 88
در اين خانه به روي بازديدكنندگان گشوده شد.
فاطيما كريمي / خبرگزاری مهر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر