فضانوردانی که مشغول تعمیر و بروز رسانی تلسکوپ فضایی هابل هستند برای سومین بار جهت انجام تعمیراتی درون این سفینه اقدام به راهپیمایی فضایی کردند.
جان گرانسفلد، مکانیک ارشد و از مسافران شاتل آتلانتیس که جهت تغییر قطعات این تلسکوپ راهی مدار زمین شده، برای تعویض برخی مدارهای کامپیوتری این ماهواره، وارد بدنه آن شد.
نکته قابل توجه درباره عملیات اخیر آن بود که بر اساس طراحی سازندگان تلسکوپ هابل، هیچگاه قرار نبوده چنین تعمیری در فضا بر روی این سفینه صورت گیرد.
اندرو فیوستل، دیگر فضانورد ناسا نیز به آقای گرانسفلد، که فضانوردی 50 ساله است کمک کرد تا یک طیف سنج جدید را که ارزشی معادل 88 میلیون دلار دارد، بر روی تلسکوپ هابل کار بگذارند.
در مرحله دیگری از این عملیات که در مجموع هفت ساعت طول کشید، آقای گرانسفلد به همراه اندرو فیوتسل که تخصص او زمین شناسی است، یک منبع تغذیه خارجی را نیز به هابل متصل کردند.
روز جمعه 15 مه فضانوردان در انجام یک ماموریت تعمیر بسیار حساس با مشکل مواجه شدند؛ قرار بود آنها یک دستگاه ژیروسکوپ (دَوَران سنج، که به تعیین موقعیت بر اساس تغییر شتاب حرکت کمک می کند) جدید را در تلسکوپ نصب کنند، اما دو عدد از قطعات جدید در محل خود جا نرفتند و فضانوردان مجبور شدند ژیروسکوپ های قدیمی را تعمیر و بازسازی کنند.
این مشکلات باعث شد مدت راهپیمایی فضایی آنها تا هشت ساعت ادامه یابد که تا کنون بی سابقه بوده است.
مایک ماسیمینو، یکی دیگر از فضانوردان که در این عملیات شرکت داشت به خبرگزاری فرانسه گفت: "گاهی [در حین ماموریت] احساس می کردم در حال کشتی گرفتن با یک خرس هستم."
پیش از آنکه فضاپیمای آتلانتیس راهی مدار زمین شود، تنها یکی از سه دستگاه ژیروسکوپ هابل کار می کرد، اما در حال حاضر این سفینه به چهار ژیروسکوپ جدید و دو ژیروسکوپ تعمیر شده مجهز است.
این تلسکوپ برای تعیین جهت صحیح دید خود به دو ژیروسکوپ نیاز دارد.
در تاریخ 19 ساله این تلسکوپ تا کنون 21 راهپیمایی فضایی جهت تعمیر و بروز رسانی آن انجام شده است.
در روز پنجشنبه 14 مه هم دوربین میدان عریض (Wide Field Camera) این سفینه با دوربینی تازه تعویض شد که به این ترتیب تلسکوپ هابل قادر خواهد بود نقاط دورتری در فضا را مشاهده کند.
جان گرانسفلد، مکانیک ارشد و از مسافران شاتل آتلانتیس که جهت تغییر قطعات این تلسکوپ راهی مدار زمین شده، برای تعویض برخی مدارهای کامپیوتری این ماهواره، وارد بدنه آن شد.
نکته قابل توجه درباره عملیات اخیر آن بود که بر اساس طراحی سازندگان تلسکوپ هابل، هیچگاه قرار نبوده چنین تعمیری در فضا بر روی این سفینه صورت گیرد.
اندرو فیوستل، دیگر فضانورد ناسا نیز به آقای گرانسفلد، که فضانوردی 50 ساله است کمک کرد تا یک طیف سنج جدید را که ارزشی معادل 88 میلیون دلار دارد، بر روی تلسکوپ هابل کار بگذارند.
در مرحله دیگری از این عملیات که در مجموع هفت ساعت طول کشید، آقای گرانسفلد به همراه اندرو فیوتسل که تخصص او زمین شناسی است، یک منبع تغذیه خارجی را نیز به هابل متصل کردند.
روز جمعه 15 مه فضانوردان در انجام یک ماموریت تعمیر بسیار حساس با مشکل مواجه شدند؛ قرار بود آنها یک دستگاه ژیروسکوپ (دَوَران سنج، که به تعیین موقعیت بر اساس تغییر شتاب حرکت کمک می کند) جدید را در تلسکوپ نصب کنند، اما دو عدد از قطعات جدید در محل خود جا نرفتند و فضانوردان مجبور شدند ژیروسکوپ های قدیمی را تعمیر و بازسازی کنند.
این مشکلات باعث شد مدت راهپیمایی فضایی آنها تا هشت ساعت ادامه یابد که تا کنون بی سابقه بوده است.
مایک ماسیمینو، یکی دیگر از فضانوردان که در این عملیات شرکت داشت به خبرگزاری فرانسه گفت: "گاهی [در حین ماموریت] احساس می کردم در حال کشتی گرفتن با یک خرس هستم."
پیش از آنکه فضاپیمای آتلانتیس راهی مدار زمین شود، تنها یکی از سه دستگاه ژیروسکوپ هابل کار می کرد، اما در حال حاضر این سفینه به چهار ژیروسکوپ جدید و دو ژیروسکوپ تعمیر شده مجهز است.
این تلسکوپ برای تعیین جهت صحیح دید خود به دو ژیروسکوپ نیاز دارد.
در تاریخ 19 ساله این تلسکوپ تا کنون 21 راهپیمایی فضایی جهت تعمیر و بروز رسانی آن انجام شده است.
در روز پنجشنبه 14 مه هم دوربین میدان عریض (Wide Field Camera) این سفینه با دوربینی تازه تعویض شد که به این ترتیب تلسکوپ هابل قادر خواهد بود نقاط دورتری در فضا را مشاهده کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر