فارس- بانك يو.بي.اس سوئيس در گزارشي گران‌ترين، ارزان‌ترين، پركارترين، تنبل‌ترين و پردرآمدترين شهرهاي دنيا را اعلام كرد كه جزئيات آن منتشر شده است.
براساس مطالعات انجام شده توسط بانك يو.بي.اس سوئيس رده‌بندي 73 كشور برگزيده در زمينه‌هاي مختلف از جمله ارزان‌ترين، گران‌ترين، پرخرج‌ترين و كم‌خرج‌ترين شهر، ميزان كمترين و بيشترين دستمزد و شاخص‌هاي اقتصادي ديگر در بازه مارس تا آوريل سال جاري بررسي شده است. لازم به ذكر است بانك يو.بي.اس سوئيس اولين دوره تحقيقات خود را در سال 1971 و در ميان 31 كشور انجام داد كه از آن سال به بعد سه سال يك بار اطلاعات خود را به روز مي‌كند كه آخرين دوره تحقيقات اين موسسه قبل از سال جاري مربوط به سال 2006 است. در اين دوره اين تحقيق در بين 73 كشور از جمله بانكوك (تايلند)، بارسلون (اسپانيا)، پكن (چين)، دوحه (قطر)، دبي (امارات متحده عربي)، ژنو (سوئيس)، هنگ‌كنگ (چين) و لندن(انگليس)، لس‌آنجلس (ايالات متحده)، ليون (فرانسه)، توكيو(ژاپن) و منامه (بحرين) و در شهرهاي ديگر انجام گرفت و رده‌بندي‌هاي مختلفي در شاخص‌هاي گوناگون براي اين كشورها رقم خورد. توكيو و سنگاپور گران‌ترين شهرهاي آسيا، ژنو گران‌ترين شهر جهان در اين رده‌بندي كه براساس 122 قلم كالا و خدمات انجام گرفته است و تحت عنوان «قيمت و درآمد» زوريخ، كپنهاك، ژنو، توكيو و نيويورك از جمله گران‌ترين شهرهاي دنيا معرفي شده‌اند. همچنين ژنو پايتخت سوئيس گران‌ترين منطقه براي زندگي در جهان معرفي شد و ارزان‌ترين مناطق نيز كوالالامپور، ماسيل، دهلي و بمبئي اعلام شده است. در اين رده‌بندي شهرهاي آسيايي توكيو، سنگاپور، هنگ‌كنگ، شانگهاي، سئول، تايپر، پكن و بمبئي معرفي شدند كه به ترتيب در رتبه 5، 24، 28، 41، 43، 46، 52 و 73 اين رده‌بندي هستند كه در اين بين رشد سنگاپور و شانگهاي و افت سئول در گراني قابل توجه است. در عين حال كه توكيو در بين 5 شهر گران دنيا محسوب مي‌شود كارگران در كوالالامپور، مانيل، دهلي، بمبئي و توكيو بيشترين دستمزد را دارند. همچنين خريداران در توكيو، هنگ‌كنگ و تايپه بيشترين قدرت خريد در آسيا را دارند و سيدني نيز در بين 10 كشور اول از اين لحاظ قرار دارد. كارگران قاهره پركارترين، لندن و ليون كم‌كارترين اين تحقيقات كه در بين 73 شهر جهان انجام شده نشان مي‌دهد كه كارمندان در كپنهاك، زوريخ، ژنو و نيويورك بالاترين دستمزد ناخالص را دارند و در قعر جدول شهرهايي مثل دهلي، مانيل، جاكارتا و بمبئي قرار دارد كه ميزان درآمد كارمندان پس از كسر ماليات در اين كشورها يك پانزدهم درآمد كارمند در سوئيس است. يك راه ساده براي نشان دادن ميزان خريد نسبي دستمزد است كه مي‌تواند جايگزين انتزاعي سبد كالا و خدمات باشد در اين مطالعه بررسي شده است كه يك كارگر در تمام سطح جهان به طور متوسط به 37 دقيقه كار نياز دارد تا بتواند يك مكينتاش بزرگ (ساندويج همبرگر فروشگاه‌هاي زنجيره‌اي فست فود مك‌دونالد) بخرد، به 22 دقيقه كار تا بتواند يك كيلو برنج بخرد و 25 دقيقه براي خريد يك كيلو نان زمان احتياج دارد. در اين تحقيق براي اولين بار كالايي غير از مواد غذايي نيز بررسي شده است، به طوري كه اگر فردي بخواهد يك آي پاد نانو با 8 گيگا‌بايت فضاي ذخيره‌سازي كه تقريبا در تمام دنيا تفاوت قيمت خاصي ندارد بخرد در زوريخ و نيويورك به 9 ساعت كار نياز دارد و اين در حالي است كه در طرف ديگر جهان كارگران در بمبئي نياز به 20 روز كار 9 ساعته دارند تا بتواند آي پاد نانو را در آسيا خريداري كنند. مردم جهان به طور متوسط سالانه هزار و 902 ساعت كار مي‌كنند، به طوري كه اين رقم در آسيا و خاورميانه به ترتيب دو هزار و 119 و دو هزار و 63 ساعت كار در سال است. بر اساس اين تحقيق بيشترين ساعات كاري در بين كشورهاي مورد بررسي در قاهره و سئول است كه به ترتيب دو هزار و 373 ساعت و دو هزار و 312 ساعت كاري در سال است و اين در حالي است كه در پاريس و ليون به مراتب ساعات كمتري را سر كار مي‌روند كه به ترتيب هزار و 582 ساعت كار در سال دارند. تبعيض فاحش قيمتي بين غرب و شرق اروپا تغييرات در بين غرب و شرق اروپا نيز واضح است و در مقايسه 95 كالا و 25 سرويس ارائه شده در بين غرب و شرق اروپا 35 درصد تفاوت وجود دارد كه در مقايسه با تحقيق اين موسسه در سال 2006، سه درصد كاهش داشته است. كارگران به طور متوسط در غرب اروپا سه برابر شرق اروپا دستمزد مي‌گيرند، به طوري كه پايين‌ترين درآمد در صوفيه بلغارستان و بخارست روماني است. لندن دومين شهر گران دنيا در سال 2006، در اين رده‌بندي در حدود 20 پله سقوط كرده است كه كارشناسان علت آن را كاهش شديد پوند در ماه آوريل و مارس 2009 ارزيابي كرده‌اند. در طول اين مدت پوند تقريبا 40/1 برابر دلار بود كه به تازگي به 70/1 برابر دلار رسيده است كه اين 21 درصد تغيير، لندن را از رتبه بالاتر از 20 به رتبه پنجم رده‌بندي قيمت‌ها رسانده است. بيشترين خرج براي مسافرت با قطار از آن انگليس و آلمان است به طوري كه قيمت متوسط براي مسافران براي 200 كيلومتر مسافرت در آلمان 40/51 يورو است كه اين قيمت در حدود يك و نيم برابر در غرب اروپا است. انگليس دومين كشور در زمينه هزينه سفر با قطار در بين كشورهاي اروپايي است كه مردم با پرداخت 20/68 يورو براي مسافت 200 كيلومتر دو برابر كشورهاي همسايه مي‌پردازند. همچنين طبق اين نظرسنجي بيشترين درآمد در بين كشورهاي جهان از آن سوئيس، دانمارك و آمريكا است.
/روزنامه دنيای اقتصاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر