۱۳۹۱ بهمن ۳, سهشنبه
عکسهای دیدنی لیلا حاتمی در فستیوال فیلم مراکش
چندی پیش لیلا حاتمی به عنوان تنها داور ایرانی بخش مسابقۀ اصلی فستیوال فیلم مراکش عازم این کشور شد. هیأت داوری این جشنواره را تعدادی از بازیگران و فیلمسازان مشهور بین المللی مثل امیر کوستوریتسا (کارگردان، بازیگر و موسیقیدان صاحب نام اهل صربستان و رئیس هیأت داوران این دوره از جشنواره) تشکیل می دادند.
*آیا حرفۀ بازیگری در ایران برای زنان آسان است؟
هم بله؛ و هم خیر. در ایران سیستم ستاره سازی وجود ندارد؛ تصویر ذهنی مردم از بازیگران کمرنگ است و کسی نمی خواهد که سیمای یک بازیگر، بزرگ و مهم جلوه کند. اما من این حرفه را مثل هویتم می دانم و مسئولم که نقش هایم را آگاهانه انتخاب کنم؛ بدون اینکه دچار تکبر شوم. فکر می کنم موفق شده ام خودم را کنترل کنم.
*در «جدایی نادر از سیمین» با قهرمان زنی که نقش آن را ایفا کرده اید، همذات پنداری می کنید؟ آیا مایلید مثل سیمین ایران را ترک کنید؟
خیر. اما همۀ ایرانیانی که کشور را ترک می کنند، مخصوصا به قصد مهاجرت به کانادا، این راه را برای اقامتی موقت انتخاب می کنند؛ تا آیندۀ بهتری را برای فرزندان و خانوادۀ خود رقم بزنند. فکر می کنم اگر برای این افراد انتخابی بهتر از ترک ایران وجود داشت، هرگز اقدام به مهاجرت نمی کردند.
*نقش خود را به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران جشنوارۀ فیلم مراکش چگونه می بینید؟ با توجه به اینکه امسال عضو هیئت ژوری فستیوال «دوویل» فرانسه هم بوده اید؟
همانطور که بازی من بارها توسط هیئت داوران بسیاری از جشنواره ها مورد قضاوت قرار گرفته، هم اکنون می توانم خود را در جایگاه آنان قرار دهم. داوری کار سختی نیست. برای این کار سعی می کنم به معیارهای خود تکیه کرده و به سلیقۀ سینمایی ام رجوع کنم. نکته ای که برایم خیلی اهمیت دارد، بازی بازیگران و کیفیت روایی فیلم است. قصه و خاستگاه فیلم در درجۀ دوم اهمیت قرار دارد. اما چیزی که در این جشنواره شگفت زده ام کرد، تنوع آثار و مضامین آنهاست. این یک جشنوارۀ کاملا آزاد است.
*موفقیت های سینمای ایران را نتیجۀ چه چیزی می دانید؟
ما ملتی علاقه مند به ادبیات، تاریخ و داستانگویی هستیم. زمان جنگ تقریبا از همه چیز محروم بودیم؛ و از آنجا که تلویزیون ایران فقط دو شبکه داشت و برنامه ها محدود به ۲ ساعت در شبانه روز می شد، مردم فیلم تماشا می کردند. این تنها سرگرمی و تفریح آنان بود. بیشتر دلخوشی نسل من فیلم و سینما بود؛ شاید به همین دلیل تعداد زیادی از سینماگران، متعلق به نسل من هستند. همچنین باید گفت که در تهران از لحاظ معماری مکانهای زیادی وجود ندارد که باعث جذب مردم شود. چون ما نتوانسته ایم تهران قدیم را حفظ کنیم. امکانات تفریحی در ایران اندک است و مردم معمولا به سینما روی می آورند.
*کمی از فضای سینما در ایران برایمان بگویید؛ از سالن های سینما، جشنواره ها...
در ایران تعداد سالن های سینما زیاد نیست. معمولا سالن های قدیمی تر در حال بازسازی هستند؛ بدون اینکه سالن جدیدی ساخته شود. هر سال تعداد زیادی فستیوال در تهران و همچنین شهرستان ها برگزار می شود. آثار کنونی سینمای ایران همیشه هنر ناب و کامل نیستند. اما شاهد نسلی جدید از فیلمسازان جوان هستیم که کارشان چشمگیر و درخشان است و توانسته اند قابلیت های روایی و جسارت کارگردانی را در سینمای ملی ارتقا دهند. در حالی که مثلا ده سال پیش فقط فیلمسازان قدیمی و باتجربه فیلم می ساختند و جوانان در صحنه نبودند.
*به نظر شما دلیل موفقیت های جهانی فیلم اصغر فرهادی چیست؟
بعد از عباس کیارستمی موجی از سینماگران در ایران شروع به فیلمسازی کردند که از سبک کیارستمی تقلید می کردند. اما با اصغر فرهادی یک موج نو آغاز شد و یک سینمای تازه ظهور کرد. پیش از آن هم این سبک سینما در ایران وجود داشت. اما شاید از نظر قدرت ساختار و فیلمنامه در سطح سینمای فرهادی نبود. با موفقیت های بزرگ فرهادی، قابل تصور است که فیلمسازان جوان در آینده بخواهند از مسیر او پیروی کنند. قبلا هر فیلمی که موضوع طلاق را مطرح می کرد، موفق نمی شد افکار و ایده های فیلمساز را دربارۀ این معضل به خوبی به تصویر بکشد و بنابراین حرف تازه ای برای گفتن نداشت. سینمایی که از مشکلات اجتماعی صحبت می کرد؛ اما اصلا خوش ساخت، جذاب و قابل درک نبود. اصغر فرهادی در «جدایی...» روایتگر قصه ای ست که در آن هرکس انگیزه ها و دلایلی کاملا متفاوت دارد. پیش از این، فیلمی در این ژانر که اینقدر هنرمندانه ساخته شده باشد نداشته ایم. اما «جدایی...» کاری ست واقعا استادانه که در قالب سینمای هنری می گنجد.
ریاست هیئت داوران این دوره جشنواره برعهده امیر کوستوریتسا فیلمساز صرب بود. لیلا حاتمی بازیگر ایرانی به همراه جسیکا چاستین بازیگر آمریکایی فیلم «درخت زندگی»، نیکول گارسیا بازیگر و کارگردان فرانسوی، رادو میهایلینو کارگردان و فیلمنامهنویس رومانیایی، مایا سانسا بازیگر ایتالیایی، عبدالقادر لاگتا کارگردان مراکشی، بریلانته مندوزا کارگردان فیلیپینی و آپارنا سن کارگردان، فیلمنامهنویس و بازیگر هندی دیگر داوران این بخش بودند.
و اینهم عکسی از مراسم اختتامیه این فستیوال سینمایی
امسال پس از حضور «جدایی نادر از سیمین» در جشنواره های معتبر جهانی و کسب موفقیت های بی سابقه، و بعد از اکران فیلم در کشورهای مختلف، لیلا حاتمی تبدیل به چهره ای بین المللی شد. و بسیاری از رسانه های خارجی با او به گفتگو نشستند. این متن ترجمۀ یکی از گفتگوهای لیلا حاتمی ست که در مراکش و به زبان فرانسه انجام شده :
*آیا حرفۀ بازیگری در ایران برای زنان آسان است؟
هم بله؛ و هم خیر. در ایران سیستم ستاره سازی وجود ندارد؛ تصویر ذهنی مردم از بازیگران کمرنگ است و کسی نمی خواهد که سیمای یک بازیگر، بزرگ و مهم جلوه کند. اما من این حرفه را مثل هویتم می دانم و مسئولم که نقش هایم را آگاهانه انتخاب کنم؛ بدون اینکه دچار تکبر شوم. فکر می کنم موفق شده ام خودم را کنترل کنم.
*در «جدایی نادر از سیمین» با قهرمان زنی که نقش آن را ایفا کرده اید، همذات پنداری می کنید؟ آیا مایلید مثل سیمین ایران را ترک کنید؟
خیر. اما همۀ ایرانیانی که کشور را ترک می کنند، مخصوصا به قصد مهاجرت به کانادا، این راه را برای اقامتی موقت انتخاب می کنند؛ تا آیندۀ بهتری را برای فرزندان و خانوادۀ خود رقم بزنند. فکر می کنم اگر برای این افراد انتخابی بهتر از ترک ایران وجود داشت، هرگز اقدام به مهاجرت نمی کردند.
*نقش خود را به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران جشنوارۀ فیلم مراکش چگونه می بینید؟ با توجه به اینکه امسال عضو هیئت ژوری فستیوال «دوویل» فرانسه هم بوده اید؟
همانطور که بازی من بارها توسط هیئت داوران بسیاری از جشنواره ها مورد قضاوت قرار گرفته، هم اکنون می توانم خود را در جایگاه آنان قرار دهم. داوری کار سختی نیست. برای این کار سعی می کنم به معیارهای خود تکیه کرده و به سلیقۀ سینمایی ام رجوع کنم. نکته ای که برایم خیلی اهمیت دارد، بازی بازیگران و کیفیت روایی فیلم است. قصه و خاستگاه فیلم در درجۀ دوم اهمیت قرار دارد. اما چیزی که در این جشنواره شگفت زده ام کرد، تنوع آثار و مضامین آنهاست. این یک جشنوارۀ کاملا آزاد است.
*موفقیت های سینمای ایران را نتیجۀ چه چیزی می دانید؟
ما ملتی علاقه مند به ادبیات، تاریخ و داستانگویی هستیم. زمان جنگ تقریبا از همه چیز محروم بودیم؛ و از آنجا که تلویزیون ایران فقط دو شبکه داشت و برنامه ها محدود به ۲ ساعت در شبانه روز می شد، مردم فیلم تماشا می کردند. این تنها سرگرمی و تفریح آنان بود. بیشتر دلخوشی نسل من فیلم و سینما بود؛ شاید به همین دلیل تعداد زیادی از سینماگران، متعلق به نسل من هستند. همچنین باید گفت که در تهران از لحاظ معماری مکانهای زیادی وجود ندارد که باعث جذب مردم شود. چون ما نتوانسته ایم تهران قدیم را حفظ کنیم. امکانات تفریحی در ایران اندک است و مردم معمولا به سینما روی می آورند.
*کمی از فضای سینما در ایران برایمان بگویید؛ از سالن های سینما، جشنواره ها...
در ایران تعداد سالن های سینما زیاد نیست. معمولا سالن های قدیمی تر در حال بازسازی هستند؛ بدون اینکه سالن جدیدی ساخته شود. هر سال تعداد زیادی فستیوال در تهران و همچنین شهرستان ها برگزار می شود. آثار کنونی سینمای ایران همیشه هنر ناب و کامل نیستند. اما شاهد نسلی جدید از فیلمسازان جوان هستیم که کارشان چشمگیر و درخشان است و توانسته اند قابلیت های روایی و جسارت کارگردانی را در سینمای ملی ارتقا دهند. در حالی که مثلا ده سال پیش فقط فیلمسازان قدیمی و باتجربه فیلم می ساختند و جوانان در صحنه نبودند.
*به نظر شما دلیل موفقیت های جهانی فیلم اصغر فرهادی چیست؟
بعد از عباس کیارستمی موجی از سینماگران در ایران شروع به فیلمسازی کردند که از سبک کیارستمی تقلید می کردند. اما با اصغر فرهادی یک موج نو آغاز شد و یک سینمای تازه ظهور کرد. پیش از آن هم این سبک سینما در ایران وجود داشت. اما شاید از نظر قدرت ساختار و فیلمنامه در سطح سینمای فرهادی نبود. با موفقیت های بزرگ فرهادی، قابل تصور است که فیلمسازان جوان در آینده بخواهند از مسیر او پیروی کنند. قبلا هر فیلمی که موضوع طلاق را مطرح می کرد، موفق نمی شد افکار و ایده های فیلمساز را دربارۀ این معضل به خوبی به تصویر بکشد و بنابراین حرف تازه ای برای گفتن نداشت. سینمایی که از مشکلات اجتماعی صحبت می کرد؛ اما اصلا خوش ساخت، جذاب و قابل درک نبود. اصغر فرهادی در «جدایی...» روایتگر قصه ای ست که در آن هرکس انگیزه ها و دلایلی کاملا متفاوت دارد. پیش از این، فیلمی در این ژانر که اینقدر هنرمندانه ساخته شده باشد نداشته ایم. اما «جدایی...» کاری ست واقعا استادانه که در قالب سینمای هنری می گنجد.
منبع:کافه سینما
افتخاری دیگر برای ایران !!
جایزه جوان برتر جشنواره شعبدهبازی «مرلین» امریکا که معتبرترین جشنواره بینالمللی است، به یک ایرانی رسید.
عارف غفوری، جوان ارومیهای که برای ادامه تحصیل به ترکیه رفته است، با اجرای نمایشهای متحیرکننده، در عرض یک سال به بهترین جوان شعبدهباز دنیا تبدیل شد و جایزه «مرلین» را به خود اختصاص داد.
عارف غفوری جوان 22 سالهای است که سال گذشته به عنوان یک ایرانی در مسابقه استعدادهای ترکیه شرکت کرد و با همان اجرای اول خود نظر تمام رسانههای ترکیه به او جلب شد. او پس از انجام دو مرحله شعبدهبازی به فینال رسید. این جوان ایرانی در شب فینال که در لحظات تحویل سال 1390 بود، با اجرای نمایشی بینظیر، حاضران در سالن نمایش و بینندگان تلویزیونی را لحظاتی متحیر کرد. در انتهای این مسابقه به نظر میرسید او با کسب بیشترین پیامک نفر اول شود ولی رقیب او که تقلید صدا انجام میداد برنده اول این مسابقه شد. عارف غفوری پس از کسب مقام دومی در این مسابقه، ابتدا به زبان فارسی در پربینندهترین شبکه تلویزیونی حلول سال 1390 را به تمام ایرانیان تبریک گفت و خود را از سرزمینی دانست که افتخارات گذشته و حالش انکار نشدنی است و سپس به زبان ترکی وعده داد به قله شعبدهبازی جهان تکیه بزند.
عارف پس از برنامه استعدادهای ترکیه مورد توجه کانالهای تلویزیونی این کشور قرار گرفت و با عقد قراردادی سنگین راهی شبکه تلویزیونی تیآرتی ترکیه شد. نمایشهای شعبدهبازی این جوان ایرانی باعث شد در رنکینگ بینندگان، برنامه او در صدر قرار گیرد و نظر محافل بینالمللی را جلب کند. پیشرفتهای عارف در طول کمتر از یک سال بینظیر بود تا اینکه در جشنواره اخیر «مرلین» امریکا جایزه برتر را نصیب خود کرد و در این جشنواره جهانی به بررسی و آنالیز نمایشهای او پرداختند. در حالی که عارف فقط یک سال بود به شعبدهبازی حرفهای میپرداخت، در این جشنواره کارشناسان برجسته «مرلین» او را اعجوبه جوان شعبدهبازی جهان دانستند و جایزه جوان برتر سال را به عارف غفوری ایرانی اهدا کردند.
لازم به ذکر است این جایزه در سالیان قبل به افرادی چون دیوید کاپرفیلد و کریس آنجل، دو شعبدهباز مشهور دنیا اختصاص یافته بود.
عارف غفوری پس از کسب جایزه مرلین در گفت وگویی گفت: این جایزه مثل جایزه اسکار است اما در رشته شعبدهبازی که توسط فدراسیون جهانی شعبدهبازان برگزار میشود. این فدراسیون 37 هزار عضو دارد که فقط 100 نفر موفق شدهاند جایزه مرلین را کسب کنند.
وی افزود: جایزهای که من گرفتم جایزه اکستریم است که فقط 10نفر موفق شدهاند این جایزه را بگیرند و خوشحالم که من به عنوان یک ایرانی این جایزه را دریافت کردم.
عارف غفوری ادامه داد: نکته مهم در این جایزه این است که برای نخستین بار جایزه شعبده بازی جوانان به صورت بینالمللی اهدا شد و من به عنوان نخستین ایرانی این جایزه را دریافت کردهام. این جوان ارومیهای با تأکید بر اینکه از هیچ نیروی مافوق بشری برخوردار نیست افزود: من از تکنیکهای شعبدهبازی – هیپنوتیزم و تلقین روانی استفاده میکنم که اینها در شعبدهبازی حرفهای اصول و نکات اساسی است.
عارف غفوری که هم اینک در ترکیه در حال تحصیل است در این گفت وگو اعلام کرد: در اوایل سال 1391 با هماهنگیهایی که انجام گرفته برای اجرای برنامه به ایران سفر میکند تا چند اجرای بزرگ در شهرهای مختلف ایران داشته باشد. وی در پایان از حمایتهای مردم ایران در یکسال گذشته تشکر کرد و جایزه خود را سهم همه مردم ایران دانست.
عارف غفوری جوان 22 سالهای است که سال گذشته به عنوان یک ایرانی در مسابقه استعدادهای ترکیه شرکت کرد و با همان اجرای اول خود نظر تمام رسانههای ترکیه به او جلب شد. او پس از انجام دو مرحله شعبدهبازی به فینال رسید. این جوان ایرانی در شب فینال که در لحظات تحویل سال 1390 بود، با اجرای نمایشی بینظیر، حاضران در سالن نمایش و بینندگان تلویزیونی را لحظاتی متحیر کرد. در انتهای این مسابقه به نظر میرسید او با کسب بیشترین پیامک نفر اول شود ولی رقیب او که تقلید صدا انجام میداد برنده اول این مسابقه شد. عارف غفوری پس از کسب مقام دومی در این مسابقه، ابتدا به زبان فارسی در پربینندهترین شبکه تلویزیونی حلول سال 1390 را به تمام ایرانیان تبریک گفت و خود را از سرزمینی دانست که افتخارات گذشته و حالش انکار نشدنی است و سپس به زبان ترکی وعده داد به قله شعبدهبازی جهان تکیه بزند.
عارف پس از برنامه استعدادهای ترکیه مورد توجه کانالهای تلویزیونی این کشور قرار گرفت و با عقد قراردادی سنگین راهی شبکه تلویزیونی تیآرتی ترکیه شد. نمایشهای شعبدهبازی این جوان ایرانی باعث شد در رنکینگ بینندگان، برنامه او در صدر قرار گیرد و نظر محافل بینالمللی را جلب کند. پیشرفتهای عارف در طول کمتر از یک سال بینظیر بود تا اینکه در جشنواره اخیر «مرلین» امریکا جایزه برتر را نصیب خود کرد و در این جشنواره جهانی به بررسی و آنالیز نمایشهای او پرداختند. در حالی که عارف فقط یک سال بود به شعبدهبازی حرفهای میپرداخت، در این جشنواره کارشناسان برجسته «مرلین» او را اعجوبه جوان شعبدهبازی جهان دانستند و جایزه جوان برتر سال را به عارف غفوری ایرانی اهدا کردند.
لازم به ذکر است این جایزه در سالیان قبل به افرادی چون دیوید کاپرفیلد و کریس آنجل، دو شعبدهباز مشهور دنیا اختصاص یافته بود.
عارف غفوری پس از کسب جایزه مرلین در گفت وگویی گفت: این جایزه مثل جایزه اسکار است اما در رشته شعبدهبازی که توسط فدراسیون جهانی شعبدهبازان برگزار میشود. این فدراسیون 37 هزار عضو دارد که فقط 100 نفر موفق شدهاند جایزه مرلین را کسب کنند.
وی افزود: جایزهای که من گرفتم جایزه اکستریم است که فقط 10نفر موفق شدهاند این جایزه را بگیرند و خوشحالم که من به عنوان یک ایرانی این جایزه را دریافت کردم.
عارف غفوری ادامه داد: نکته مهم در این جایزه این است که برای نخستین بار جایزه شعبده بازی جوانان به صورت بینالمللی اهدا شد و من به عنوان نخستین ایرانی این جایزه را دریافت کردهام. این جوان ارومیهای با تأکید بر اینکه از هیچ نیروی مافوق بشری برخوردار نیست افزود: من از تکنیکهای شعبدهبازی – هیپنوتیزم و تلقین روانی استفاده میکنم که اینها در شعبدهبازی حرفهای اصول و نکات اساسی است.
عارف غفوری که هم اینک در ترکیه در حال تحصیل است در این گفت وگو اعلام کرد: در اوایل سال 1391 با هماهنگیهایی که انجام گرفته برای اجرای برنامه به ایران سفر میکند تا چند اجرای بزرگ در شهرهای مختلف ایران داشته باشد. وی در پایان از حمایتهای مردم ایران در یکسال گذشته تشکر کرد و جایزه خود را سهم همه مردم ایران دانست.
اشتراک در:
پستها (Atom)