بارش باران سمی بر سر تخت جمشید

آلاینده های تولید شده از فعالیت کارخانه پتروشیمی مرودشت باعث بارش بارانهای اسیدی و سمی بر سر مجموعه تاریخی تخت جمشید و نقش رستم می شود.
آلاینده های بد بو و خطرناک خارج شده از دودکشهای کارخانه قدیمی پتروشیمی مرودشت که به فاصله نزدیکی از تخت جمشید قرار دارد نه تنها بلای سلامت و جان مردم این شهر شده بلکه موجبات تخریب آرام و بی صدای مهمترین و معروفترین آثار باستانی کشور را نیز فراهم کرده است.
این کارخانه پتروشیمی که حدود 45 سال پیش ساخته شده دودکشهایی دارد که فاقد هرگونه فیلتر است و در چهار فصل سال، ضایعات دودی خود که آغشته به انواع آلاینده ها و سموم مخرب و خطرناک است را به هوای منطقه می فرستد.
این دود به کمک جریان طبیعی هوا به سمت شرق می رود و تنها چند کیلومتر آنسوتر بخشی از آن در پای "کوه رحمت" جمع شده تا همراه اولین باران بر سر و روی مجموعه تخت جمشید فرو آید.
پوسته پوسته شدن سنگهای تخت جمشید یکی از اصلی ترین خطرهایی است که این بنا را تهدید می کند
بارانهای شیمیایی ریخته شده بر سر و روی تخت جمشید اصلیترین اثر مخربی که برای این بنای مهم دارد تخریب سنگهای آن است، بارانهایی که به مرور زمان تاثیرات خود را به شکل پوسته پوسته کردن سنگها نشان می دهد.
اگر چه تا کنون تحقیق جامعی برای بررسی دقیق اثرات آلاینده های تولید شده به وسیله پتروشیمی مرودشت بر روی بنای تخت جمشید در این زمینه از سوی کارشناسان و پژوهشگران منتشر نشده تا نتیجه آن بر این بنا و دیگر آثار تاریخی مشابه در آن محدوده را نشان دهد اما شواهد موجود حکایت دقیقی از این مسئله خطرناک دارد.
هم اکنون هم با نگاهی گذرا بر گوشه گوشه تخت جمشید که معظم ترین بنای باستانی ساخته شده از سنگ در کشورمان است می توان این مسئله را به وضوح مشاهده کرد.
البته مردم ساکنان مرودشت نیز از دست اثرات این کارخانه پتروشیمی در امان نمانده اند به گونه ای که بوی بسیار بد و آلودگی هوا که ناشی از فعالیت روزانه این کارخانه است، سلامت جسمی و روانی آنها را به مخاطره دائم انداخته است.
بدیهی است برای آلاینده هایی که می تواند هیبت سنگهای جان سخت و 2500 ساله تخت جمشید که از مهلکه های تاریخی فراوانی جان سالم بدر برده اند را به خطر بیاندازد تخریب جسم و جان انسانهایی از جنس گوشت و پوست و استخوان کار چندان سختی نیست.

/خبرگزاری مهر