فرا رسيدن فصل زرد و نارنجي خزان، كمكم ميوههايي به همين رنگ، جايگزين ميوههاي رنگينكماني فصل تابستان ميشوند. «به» يكي از اين ميوههاست كه به عنوان يك ميوه ارزشمند محسوب ميشود كه به شكل خام و پخته مورد مصرف قرار ميگيرد.
دكتر احمدرضا درستي، متخصص تغذيه و رئيس دانشكده و انيستيتو تحقيقات تغذيه و صنايع غذايي كشور يكي از بهترين ويژگيهاي به را اين چنين عنوان ميكند: با پختن اين ميوه، ميتوان آن را به مقدار فراواني مصرف كرد مثلا در خورش «به» كه در بين ايرانيان رايج است، چرا كه «به» به هنگام پخته شدن فيبرهاي محلول و نامحلول خيلي راحتتر در دستگاه گوارش فعاليت ميكنند.
«به» علاوه بر عطر و طعم خوبي كه دارد، كارتونئيد (رنگريزههاي زردرنگي دارد) كه پيشساز ويتامينA محسوب شده و از سويي حاوي فيبر بسيار بالايي است به طوري كه ميتوان فيبر را پسرعموي «به» محسوب كرد.
به گفته اين متخصص تغذيه، مقدار انرژي كه از 100 گرم «به» به دست ميآيد، فقط 35 كيلو كالري است كه به عنوان يك ميوه كمقند براي افراد مختلفي كه اضافه وزن، مشكلات قلبي و عروقي و ... دارند و نبايد انرژي زيادي دريافت كنند، بسيار ايدهآل است.
«در هر 100 گرم اين ميوه تقريبا 8 تا 9 درصد قند وجود دارد» دكتر درستي با اعلام اين مطلب ميگويد: اين ميوه از نظر ويتامينC، پتاسيم و ويتامينE ، ارزشمند است.
ويتامينE ، ويتاميني است كه منشا اصلي آن گياهان است و ضدسرطان و پير شدن بدن محسوب ميشود، البته بهشرطي كه طبيعي مصرف شود.
اين متخصص تغذيه با اشاره به اين كه ويتامينC در «به» زياد است خاطرنشان ميكند: اگر فردي بتواند نيمكيلو به را در طول يك روز ميل كند، در واقع تمام ويتامينC مورد نيازش را دريافت كرده است، همچنين به داراي پتاسيم مناسبي است كه براي فعاليت اعصاب و عضلات ضروري است.
وي اظهار ميكند: افرادي كه بدنشان «پتاسيم» كمي دريافت كند، دچار لطمات جدي ميشوند به عنوان مثال ميتوان پرفشاري خون را تا حدودي به كم مصرف كردن پتاسيم وابسته دانست.
نقرسيها «به» مصرف كنند
«به» داراي پروتئين بسيار ناچيزي است و براي كساني كه به دنبال غذاهاي كمپروتئين هستند، توصيه ميشود، بيماران نقرسي بايستي از رژيمهايي با حداقل پروتئين بهره ببرند كه «به» ميتواند براي آنها بسيار مفيد باشد .
دكتر درستي ميگويد: بيماران قلبي و عروقي نيز نه تنها بايد از رژيم غذايي كمنمك پيروي كنند بلكه گاهي توصيه ميشود اين دسته از بيماران از مواد غذايي كمسديم استفاده كنند و از مصرف مواد پرسديم همچون ريواس، اسفناج، برگ ترب و چغندر بپرهيزند.
«به»هايي از جنس آهك
در ميان عوام گفته ميشود ميوه به داراي آهك يا ( NAOHهيدروكسيد سديم) است در حالي كه اگر مصرف آهك زياده از حد نباشد، به هيچ وجه مضر نخواهد بود. اين متخصص تغذيه با بيان اين مطلب ميافزايد: آهكي كه در طبيعت وجود دارد داراي ناخالصي و آلودگي و خاك است كه مقدار زياد سودسوزآور و مواد قليايي در خود دارد كه به صلاح نيست در غذا باشد ولي مصرف هيدروكسيد سديم خالص به ميزان كم، نه تنها ضرر زننده نيست، بلكه كمككننده نيز هست به عنوان مثال كشورهاي آمريكاي مركزي، ذرت را شب در آب آهك خالص خوابانده تا نرم شود و صبحها پس از آبگيري آن را مورد استفاده قرار ميدادند كه با اين عمل خود مادهاي مغذي به نام «تريپتوفان» در آن آزاد ميشد كه اسيدآمينهاي بشدت ضروري براي بدن محسوب ميشود كه با اين روش، دسترسي به آن زياد ميشود.
توصيههاي بهي
از آن جايي كه «به» ميوه نسبتا سخت و محكمي است گاهي افراد در اثر مصرف آن دچار دلدرد ميشوند، كه بهتر است اين افراد از پخته شده اين ميوه مصرف كنند.
دكتر درستي با اعلام اين مطلب اظهار ميكند: چون به داراي فيبر بالايي است، پخته شده آن داراي محلوليت بيشتري است و عوارض گوارشي زيادي را هم ايجاد نميكند.
دكتر احمدرضا درستي، متخصص تغذيه و رئيس دانشكده و انيستيتو تحقيقات تغذيه و صنايع غذايي كشور يكي از بهترين ويژگيهاي به را اين چنين عنوان ميكند: با پختن اين ميوه، ميتوان آن را به مقدار فراواني مصرف كرد مثلا در خورش «به» كه در بين ايرانيان رايج است، چرا كه «به» به هنگام پخته شدن فيبرهاي محلول و نامحلول خيلي راحتتر در دستگاه گوارش فعاليت ميكنند.
«به» علاوه بر عطر و طعم خوبي كه دارد، كارتونئيد (رنگريزههاي زردرنگي دارد) كه پيشساز ويتامينA محسوب شده و از سويي حاوي فيبر بسيار بالايي است به طوري كه ميتوان فيبر را پسرعموي «به» محسوب كرد.
به گفته اين متخصص تغذيه، مقدار انرژي كه از 100 گرم «به» به دست ميآيد، فقط 35 كيلو كالري است كه به عنوان يك ميوه كمقند براي افراد مختلفي كه اضافه وزن، مشكلات قلبي و عروقي و ... دارند و نبايد انرژي زيادي دريافت كنند، بسيار ايدهآل است.
«در هر 100 گرم اين ميوه تقريبا 8 تا 9 درصد قند وجود دارد» دكتر درستي با اعلام اين مطلب ميگويد: اين ميوه از نظر ويتامينC، پتاسيم و ويتامينE ، ارزشمند است.
ويتامينE ، ويتاميني است كه منشا اصلي آن گياهان است و ضدسرطان و پير شدن بدن محسوب ميشود، البته بهشرطي كه طبيعي مصرف شود.
اين متخصص تغذيه با اشاره به اين كه ويتامينC در «به» زياد است خاطرنشان ميكند: اگر فردي بتواند نيمكيلو به را در طول يك روز ميل كند، در واقع تمام ويتامينC مورد نيازش را دريافت كرده است، همچنين به داراي پتاسيم مناسبي است كه براي فعاليت اعصاب و عضلات ضروري است.
وي اظهار ميكند: افرادي كه بدنشان «پتاسيم» كمي دريافت كند، دچار لطمات جدي ميشوند به عنوان مثال ميتوان پرفشاري خون را تا حدودي به كم مصرف كردن پتاسيم وابسته دانست.
نقرسيها «به» مصرف كنند
«به» داراي پروتئين بسيار ناچيزي است و براي كساني كه به دنبال غذاهاي كمپروتئين هستند، توصيه ميشود، بيماران نقرسي بايستي از رژيمهايي با حداقل پروتئين بهره ببرند كه «به» ميتواند براي آنها بسيار مفيد باشد .
دكتر درستي ميگويد: بيماران قلبي و عروقي نيز نه تنها بايد از رژيم غذايي كمنمك پيروي كنند بلكه گاهي توصيه ميشود اين دسته از بيماران از مواد غذايي كمسديم استفاده كنند و از مصرف مواد پرسديم همچون ريواس، اسفناج، برگ ترب و چغندر بپرهيزند.
«به»هايي از جنس آهك
در ميان عوام گفته ميشود ميوه به داراي آهك يا ( NAOHهيدروكسيد سديم) است در حالي كه اگر مصرف آهك زياده از حد نباشد، به هيچ وجه مضر نخواهد بود. اين متخصص تغذيه با بيان اين مطلب ميافزايد: آهكي كه در طبيعت وجود دارد داراي ناخالصي و آلودگي و خاك است كه مقدار زياد سودسوزآور و مواد قليايي در خود دارد كه به صلاح نيست در غذا باشد ولي مصرف هيدروكسيد سديم خالص به ميزان كم، نه تنها ضرر زننده نيست، بلكه كمككننده نيز هست به عنوان مثال كشورهاي آمريكاي مركزي، ذرت را شب در آب آهك خالص خوابانده تا نرم شود و صبحها پس از آبگيري آن را مورد استفاده قرار ميدادند كه با اين عمل خود مادهاي مغذي به نام «تريپتوفان» در آن آزاد ميشد كه اسيدآمينهاي بشدت ضروري براي بدن محسوب ميشود كه با اين روش، دسترسي به آن زياد ميشود.
توصيههاي بهي
از آن جايي كه «به» ميوه نسبتا سخت و محكمي است گاهي افراد در اثر مصرف آن دچار دلدرد ميشوند، كه بهتر است اين افراد از پخته شده اين ميوه مصرف كنند.
دكتر درستي با اعلام اين مطلب اظهار ميكند: چون به داراي فيبر بالايي است، پخته شده آن داراي محلوليت بيشتري است و عوارض گوارشي زيادي را هم ايجاد نميكند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر